Tom, Rozdzial

 1  I,14 |          wychylić do dna. Trzeba ratować ten nieszczęśliwy kraj i
 2  I,14 |         skoro nie twoja głowa ma ratować kraj, to zostaw to mojej
 3  I,14 |        czy szlachta oporna. Chcę ratować ojczyznę, i wszystkie drogi,
 4  I,16 | inkwizycję... Nie wahał się mnie ratować, chociaż o tę samą panną
 5  I,17 |     krewniak, żebym cię nie miał ratować.~Tu ręce pana Zagłoby poczęły
 6  I,17 |        Rochu! My jedni możem cię ratować - mówił Oskierko. - Znasz,
 7  I,21 |     poprzednio nie wahała się go ratować. Takaż to już przepaść była
 8  I,23 | panowanie waszej książęcej mości ratować ją można?... Czemu mam wierzyć?
 9  I,25 |      wytrwać, oni Rzeczpospolitą ratować i Jana Kazimierza utrzymać!
10 II,2  |   sromoty. - Podobnoż to łatwiej ratować Oleńkę, łatwiej konfederatów
11 II,4  |          chciał jednak widocznie ratować konfederatów od ostatniej
12 II,9  |       tam elektor? Nie myśli nas ratować z opresji?~- Z jakiej opresji?...
13 II,11 |       zginąć muszą. Kto ich chce ratować, ten jeno czas próżno traci,
14 II,11 |         bo oni sami nie chcą się ratować!... Jeno szaleni, swawolni,
15 II,14 | wysilenia, by niewdzięczny naród ratować; i do pana kasztelana kijowskiego,
16 II,15 |         w chwili gdy chcieli się ratować ucieczką. Wszędy tyle ciał,
17 II,19 | Wrzeszczowicza, ten zaś rzekł:~- Ratować honor!~Śmiech krótki, urywany,
18 II,20 |       nie mogli księcia wojewody ratować... Teraz prawią, że w Tykocinie
19 II,22 |           może z tego upadku nas ratować, kto dawny blask tej Rzeczypospolitej
20 II,22 |   swawoli, nieładu i bezkarności ratować, a powagę rządu i majestatu
21 II,23 |          jeden, miłościwy panie, ratować możesz.~- To go jutro sam
22 II,24 |          go, pragnął tylko króla ratować.~- Na mękę Pana naszego! -
23 II,26 |          mógł ojczyznę upadającą ratować. Nawet nie potrafię powtórzyć
24 II,28 |        pozwoli znów ją z opresji ratować, to będę w tym widział wyraźną
25 II,28 |    opresji i jarzma heretyckiego ratować.~Tu pan Zagłoba, któremu
26 II,29 |           jeśli brata nie chcesz ratować, to ratuj przynajmniej Radziwiłła!...~
27 III,3 |         losy tej ojczyzny. Ty ją ratować i ojcem jej stać się możesz...
28 III,4 |         swą w oczach królewskich ratować, rzekł do swej duszy ponurej:~"
29 III,6 |         jeden, pragnąc widocznie ratować króla, zamiast uciekać zawrócił
30 III,15|       królu. "Jezu miłosierny!" "Ratować! osłaniać!" - "Hańba nie
31 III,18|         czynić? jako tę ojczyznę ratować? nec Hercules contra plures!
32 III,18|         i pocieszniej, trzeba ją ratować." A iżem się w sprawach