Tom, Rozdzial
1 I,2 | niepokojem i ciekawością, jak też przyszły pan wygląda. On zaś kieskę
2 I,13 | poprzednio naradę był składał. Przyszły jednak rozkazy do pułkowników,
3 I,14 | matka życzyli... Wstań, przyszły hetmanie wielki i wojewodo
4 I,17 | rzekł: "Choćby takie czasy przyszły, żeby mnie wszyscy opuścili,
5 I,23 | ciężko, póki nowiny dobre nie przyszły... Tak mnie jest dziś i
6 I,25 | między nimi, bo widocznie przyszły rozkazy, aby się gotowano
7 II,6 | mniemania nie z innej przyczyny przyszły, jak z rozpusty, jak ze
8 II,8 | pogadania, a przy tym i listy przyszły jakieś, po które wysłali
9 II,9 | Zaczęto go ścigać, lecz przyszły wieści, które zwróciły uwagę
10 II,13 | nie zwojujesz!~ ~Choćby tu przyszły poganów tysiące,~Choćby
11 II,32 | królestwa stał się panem.~Przyszły także do Lwowa doniesienia
12 II,33 | siedziałem. Powiadają, że przyszły chan kubek w kubek do mnie
13 II,34 | najpierw jechać należy?~Przyszły mu na myśl słowa Charłampa,
14 II,35 | własne zgryzoty na myśl przyszły, i nie zważał więcej, że
15 II,39 | i czekał wiadomości.~Aż przyszły wreszcie wieści, lecz do
16 III,1 | spoczynku; tymczasem od Kozienic przyszły wozy z żywnością. Wojska
17 III,4 | rozkoszą w wodzie.~Za czym przyszły dżdże wielkie, a jakoby
18 III,6 | przeszywający, więc gdy jeszcze przyszły. nań owe piętna, stawał
19 III,6 | Rzeczypospolitej. Ciasne nań termina przyszły!~- Vivat Roch Kowalski!~-
20 III,11| przekradły.~Pierwsze wieści przyszły od pana Czarnieckiego, ale
21 III,11| Alem już ślubował, że na przyszły adwent każą sobie grzbiet
22 III,12| służy. Przy mnie jeszcze przyszły piechoty pana Grodzickiego
23 III,13| służy. Przy mnie jeszcze przyszły piechoty pana Grodzickiego
24 III,14| Cały dwór aż się trząsł. Przyszły złe wieści od księcia Janusza,
25 III,16| porywy krwi, jednocześnie przyszły nań choroby, jednocześnie
26 III,19| Sakowicz.~- Lepiej mi. Czy nie przyszły jakowe listy?~- Są od elektora
27 III,21| głowę, bo i jej siwe oczy przyszły na pamięć. I tamten by tak
28 III,23| lub król francuski.~Potem przyszły wieści o Karolu Gustawie,
29 III,26| Rzeczypospolitej służyć.~Tymczasem przyszły wieści, które miejscowym
30 III,26| Rzeczypospolitej.~Wieści wkrótce przyszły i to tak radosne, że Kmicic
31 III,28| swoje chorągwie piechoty, przyszły znów wieści radosne zarazem
32 III,30| odebrał, poszedłbym; ale oba przyszły w jednej godzinie, jakoby
|