Tom, Rozdzial

 1  I,6  |        Koronne wojska przyjść z pomocą nie mogły, bo wszystkie
 2  I,7  |       Wołodyjowski. - Jedziem z pomocą!~To rzekłszy zwrócił się
 3  I,10 |      sobie wzajem przychodzić z pomocą ; a oprócz tego całą nadrzeczną
 4 II,15 |         począł rozpalać smołę z pomocą siarkowanych nici. Rozpalił
 5 II,17 |        najdłuższe lata, idzie z pomocą i już wszedł w granicę Rzeczypospolitej,
 6 II,19 |        klasztoru w powietrze za pomocą podkopów spełznął także
 7 II,25 |       wszystkich zniósł... Ja z pomocą bożą z Nowego Sącza ich
 8 II,26 |         wileński przyszedł mi z pomocą.~- On cię osłonił?~- On
 9 II,29 |        o nim nie myślał, nikt z pomocą nie nadciągał.~- Bogusławie!
10 II,37 |        Rzeczypospolitej idzie z pomocą. Oczywiście gruchnęła wieść,
11 II,38 |        Rzeczypospolitej idzie z pomocą. Oczywiście gruchnęła wieść,
12 II,39 |      wolne, aby Czarnieckiemu z pomocą spieszyć.~Tego samego zdania
13 III,6 |       iż Tatarzy przybyli już z pomocą, wszystkie polskie wojska
14 III,6 |     Szandarowski poskoczył mu z pomocą.~- Zaniechać go! On wziął
15 III,7 |     jako na miasto uderzym, a z pomocą przez Wisłę przyjść nie
16 III,9 |      rozkazami, by mu wszyscy z pomocą spieszyli. Sprowadzano mu
17 III,11|     blasku uderzyli laudańscy z pomocą Kmicica na pułk piechurów
18 III,12|       jest raczej zawadą niżeli pomocą w oblężeniu. Wcześnie też
19 III,12|    dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić nieco te kupy,
20 III,12|        spychała szturmujących z pomocą długich dzid, przeciw którym
21 III,12|     posłał Kmicicowi posiłki, z pomocą których ten nie tylko odparł
22 III,12|  zauważył Tyzenhauz.~- Ale im z pomocą z miasta nie pospieszą,
23 III,13|       jest raczej zawadą niżeli pomocą w oblężeniu. Wcześnie też
24 III,13|    dalszym murom, aby przyjść z pomocą i osłonić nieco te kupy,
25 III,13|        spychała szturmujących z pomocą długich dzid, przeciw którym
26 III,13|     posłał Kmicicowi posiłki, z pomocą których ten nie tylko odparł
27 III,13|  zauważył Tyzenhauz.~- Ale im z pomocą z miasta nie pospieszą,
28 III,14|        dlatego Bogusław bratu z pomocą nie przychodził? - ozwał
29 III,15|       Tu Roch przyszedł znowu z pomocą wujowi i najbliższego pięścią
30 III,21|   rozmaitymi innymi minkami, za pomocą których najtwardsze serce
31 III,27|   bardziej, mógł pan Babinicz z pomocą perspektywy odróżnić pozatykane
32 III,27| niecudzą bronią ani też z cudzą pomocą.~Bogusław patrzył na niego