Tom, Rozdzial

 1  I,2  |                     ROZDZIAŁ 2~We dworze w Lubiczu, gdy przedeń pan
 2  I,3  |      więcej z nią w Kiejdanach na dworze księcia wojewody albo u
 3  I,4  |        piersiach.~Mroczyło się na dworze. Panna Aleksandra chodziła
 4  I,4  |        rozpusta. We wsi płacz, we dworze Sodoma i Gomora! Woły idą
 5  I,5  |           by nie zawadziło, bo na dworze mróz okrutny.~- Zaraz każę
 6  I,13 |       menueta, którego wówczas na dworze francuskim tańcowywano.
 7  I,24 |     jeszcze aniżeli na królewskim dworze.~- Pamiętam księcia Bogusława
 8  I,25 |     noises, jako go przezywano na dworze francuskim, człowiek, u
 9  I,25 |           wszystkie w rynku, a we dworze jeno straż i dworzan ze
10 II,1  | dzisiejszej nocy kompanija śpi na dworze, bo my z izby nie ustąpim.~-
11 II,7  |          nie mam równego na całym dworze francuskim. Ale mniejsza
12 II,8  |          samo gasił wszystkich na dworze francuskim urodą i bogactwem.
13 II,8  |   wdzięczną i cudną, że na każdym dworze królewskim mogłaby się stać
14 II,8  |   Radziwiłłową zostanie, nawet na dworze francuskim przed tamtejszymi
15 II,12 |        musisz wiedzieć, co się na dworze zdrajcy dzieje. Wymień mi
16 II,17 |            bo już mroczyło się na dworze, i rozsunięto firanki cudownego
17 II,20 |     jeszcze mu pomagał, o czym na dworze mogli słyszeć.~- Panie pułkowniku!
18 II,23 |          to porabiał na książęcym dworze?~- Gościem byłem - odrzekł
19 II,28 |           też się już mroczyło na dworze; został w kwaterze sam tylko
20 III,2 |    tytułów, sam słyszałem, jak na dworze zgromił pana des Noyersa,
21 III,2 |          nawet, że żony na naszym dworze miał szukać - wtrącił pan
22 III,5 |      młodym jeszcze panięciem, na dworze pana krakowskiego, Stanisława.
23 III,12|         on, jako oficer, był przy dworze - odrzekł Kmicic.~- To i
24 III,13|         on, jako oficer, był przy dworze - odrzekł Kmicic.~- To i
25 III,14|     ochotnie, gdyż gorąco było na dworze. Hassling, blady jeszcze
26 III,14|           rozleciały się po całym dworze wieści, iż książę tak dalece
27 III,14|            Gdy tak między sobą na dworze deliberujem, nagle jak grom
28 III,16|       których nauczył go pobyt na dworze francuskim.~Jednocześnie
29 III,16|      patrzyła na króla będąc przy dworze. Próżno sam starał się nasuwać
30 III,17|         lesie i w polu niż na tym dworze zdrajcy i heretyka!~- Dobrze -
31 III,21|       Bies herbu Kornia, zwany na dworze Bogusławowym Cornutusem.
32 III,28|           Sam z pannami stanął we dworze, bo i czas był mglisty,