Tom, Rozdzial

 1  I,4  |             rozpusty!... Tfu! obraza boska! Tego u nas nie bywało!...
 2  I,11 |             ruszać w świat, ale wola boska! Tym się pocieszam, że o
 3  I,12 | Rzeczpospolita... Przepadło!... Wola boska!... Wola boska!... Jeden
 4  I,12 |                  Wola boska!... Wola boska!... Jeden nasz książę może
 5  I,15 |               Bodaj go!... Na miłość boską... Mało!... Mało!...~- Ci
 6  I,19 |             Panie Michale, na miłość boską, przebijem się czy nie przebijem?~-
 7  I,24 |            sercu i z urazą, aby kara boska na które z nas nie spadła.
 8 II,2  |          idąc z diabelskiej służby w boską, ostrzegą ich, by ni w Orlu,
 9 II,3  |            bo nie zdzierżysz, a ręka boska jedna zdoła cię wówczas
10 II,4  |           wielką uciechą, że go ręka boska dosięgła, i coraz tom mu
11 II,6  |            pruskich gumnach!~- Matko Boska! - zakrzyknął w uniesieniu
12 II,9  |              mówił szlachcic.~- Kara boska... Sąd ostateczny bliski...
13 II,12 |             stoję.~- Stanie się wola boska! - rzekł spokojnie ksiądz.~
14 II,12 |        Sądził, że ksiądz nazywa wolą boską rozkaz króla szwedzkiego
15 II,13 |         murami, odpowiedział: "Matka Boska talarów w przeorskej skrzyni
16 II,15 |          szkody się trafiają. Opieka boska nas strzeże, ręka boża nas
17 II,17 |               Modlitwy nasze, opieka boska pójdą z tobą... ~- W takiej
18 II,17 |         odpowiedział ksiądz. - Matko Boska, ratujże go i wspomagaj!~
19 II,18 |            straszny starzec. - Matko Boska! o!... niech się wasza miłość
20 II,18 |             Andrzej.~- Oj, oj! Matko Boska! wiemy, wiemy! - rzekł stary.~-
21 II,21 |      uczciwość patrzeć umieją.~- Moc boska! - rzekła królowa - ciężar
22 II,21 |           się bronili i jak was ręka boska piastowała?~- Pewnie, miłościwi
23 II,21 |              nic więcej, jeno opieka boska i cuda Najświętszej Panny,
24 II,21 |            krótkiego czasu ściągnęła boska sprawiedliwość rózgę swoją
25 II,23 |               siła! Niechże go Matka Boska ma w swej opiece!~Tyzenhauz
26 II,24 |          twarz ku niebu.~- Oto pomoc boska, oto Opatrzność, która czuwa
27 III,7 |        pragnę.~- Bogdaj ci tak Matka Boska nagrodziła jak Skrzetuskiemu! -
28 III,11|        rozbite, zaraz powiada: "Wola boska, nie ludzka moc! Nic to! (
29 III,14|            porwie takie upały. Matko Boska... Niejeden przecie jutro
30 III,19|           Jedna krzywda więcej, kara boska bliżej, bo miara wkrótce
31 III,30|         dymem puścił! Widocznie ręka boska kierowała jego krokami tak,
32 III,31|              Niechże się dzieje wola boska. Co się rozerwało, to nie