Tom, Rozdzial
1 I,3 | krew z mlekiem i podobno zgoła nieoporne.~- Kto ci to powiadał? -
2 I,4 | zdarza, ale oni podobnoć zgoła tatarskim procederem żyli
3 I,6 | zadziwiając wszystkich zgoła nie niewieścim umysłem i
4 I,7 | może też być ciepła albo zgoła zimna, bo tam są rury z
5 I,8 | Polaka... I o Rzeczpospolitą zgoła nie dba, jeno o dom radziwiłłowski,
6 I,12 | poznański, z pewnością, że to zgoła inny człowiek - rzekł pan
7 I,12 | nosi i po niemiecku albo zgoła po francusku gada, jakoby
8 I,12 | nie nagrodzono? Zapomniano zgoła? To mi i dziwno. Ale ba!
9 I,13 | spomiędzy was... zdziwi... albo zgoła przestraszy ten toast...
10 I,16 | Wołodyjowskiemu jako brat albo zgoła ojciec. Już by też desperował
11 I,20 | Już też, panie mieczniku, zgoła to nie przeszkoda, bo przecież
12 I,23 | elektor nie był sobą albo zgoła o szwedzkiej fortunie wątpił.
13 I,25 | przecie pewnie nie wszystko zgoła rozumiem ani też wszystkich
14 II,3 | hetmańskiego zaprzedańca albo zgoła szwedzkiego. Gdyby król
15 II,7 | naszymi niewiastami... Rozum zgoła męski... i Jana Kazimierza
16 II,11 | jakkolwiek i strój nosił obcy, i zgoła na cudzoziemca wyglądał,
17 II,11 | na murach, przy działach, zgoła nie było żołnierzy. Strzegła
18 II,16 | sapania wnosił, że misja zgoła mu się nie udała i zarazem
19 II,21 | Radziwiłłom birżańskim, żebyśmy zgoła na duchu upadli, a łacno
20 II,25 | królewską mość zasępić mogło?~- Zgoła nic takiego! - rzekł król -
21 II,28 | może już jej na świecie zgoła nie masz albo też za mąż
22 II,33 | pokazowała ukontentowania, zgoła na niego nie patrząc, dopieroż
23 II,35 | zaraz patrzeć w te oczka zgoła zuchwale, a następnie trącił
24 II,36 | miłość niezbyt gwałtowna i zgoła nieprzedsiębiorcza; raczej
25 III,2 | Karol spostrzegł, iż Polacy zgoła nie byli w fortyfikowaniu
26 III,3 | tu długo wyliczał tytuły) zgoła nie jako nieprzyjaciel tu
27 III,6 | przeciął! Wuj to myśli, że ja zgoła nie mam rozumu!~Na to Zagłoba:~-
28 III,11| służby ojczyźnie niepamiętni, zgoła mnie spostponowali, i wiem
29 III,18| hic mulier i przy męskim zgoła umyśle, dziw, jak charakterna.
30 III,19| której od was doznałem, zgoła wyekskuzować. Ja wam też
31 III,31| Nie wierzyłem i ja temu zgoła - odparł miecznik - co tu
|