Tom, Rozdzial

 1  I,3  |         płozami, parskanie koni, tętent i krzyk woźnicy.~Wreszcie
 2  I,5  |     wojnę i klęski nadzwyczajne. Tętent leciał przed nimi i za nimi;
 3  I,5  |        doszedł odgłos okrzyków i tętent koni, który zbliżał się
 4  I,15 |     żołnierskich, chrzęst broni, tętent kopyt i dźwięki trąb przy
 5  I,15 |    wyjdzie...~Tymczasem krzyki i tętent kopyt, i salwy wystrzałów
 6  I,17 |         do uszu dragonów doszedł tętent szybkiego biegu konia.~-
 7  I,18 |       coś przyda.~- Słyszysz wuj tętent? Wolno idą. Musieli Szwedów
 8  I,20 |  Istotnie, za oknem słychać było tętent licznych jeźdźców. Ujrzeli
 9  I,20 |          i po chwili rozległ się tętent konia, na którym odjeżdżał,
10 II,1  |    odgłosów boru nie dojdzie ich tętent i parskanie zbliżających
11 II,1  |       tej chwili dał się słyszeć tętent niewidzialnych jeszcze koni.~-
12 II,4  |         się słyszeć hurkot kół i tętent koni.~Że słońce jeszcze
13 II,4  |   tymczasem sprzed sieni doszedł tętent i parskanie koni i po chwili
14 II,6  |          że słyszą już chrzęst i tętent.~Wtem w ciemnościach rozległy
15 II,14 |        gdzie można się umieścić.~Tętent i rżenie koni, krzyki, nawoływania,
16 II,18 |         lekka, mamy czas...~Wtem tętent kilku koni rozległ się przy
17 II,18 |           Tak będzie. Pilnuj!...~Tętent konia rozległ się za stodołą.
18 II,18 |       powtórzyli Kosma i Damian.~Tętent zbliżył się tuż i nagle
19 II,19 |        istnienie przechodu.~Wtem tętent rozległ się przed kwaterą.~-
20 II,19 |       Wtem gwar, echa strzałów i tętent kilku koni rozległ się na
21 II,23 |       jechali w milczeniu, nagle tętent konia rozległ się i nadleciał
22 II,34 |    podnoszącej się z koni. Nagle tętent rumaka rozległ się za czambułem.~
23 II,36 | przerywał tylko hurkot karetki i tętent koni rajtarskich.~"Tu już
24 II,36 | dowodzącego rajtarami.~- Słychać tętent!... Jakiś jeździec pędzi
25 II,36 |         jednocześnie rozległ się tętent koni, chrupot gałęzi łamanych
26 II,41 |   godzina. Za oknem słychać było tętent kopyt końskich i miarowe
27 III,3 |       skrzyp kół, chrzęst zbroi, tętent koni i przytłumiony gwar
28 III,9 |    czekał jeszcze dość długo, aż tętent zginął w oddaleniu, wówczas
29 III,27|        plecach, przed nimi biegł tętent bachmatów, z tyłu dolatywał
30 III,29|        ranem dopiero rozległ się tętent, okrzyk, śpiewy i wrócił
31 III,32|       rozległ się szczęk broni i tętent kopyt końskich. Ktoś krzyknął