Tom, Rozdzial

 1  I,7  |           i koni. Nigdzie żadnych straży, żadnych ostrożności - widocznie .
 2  I,7  |          doświadczony. Ani jednej straży!~- Bo potęgę ma wielką;
 3  I,7  |          tego waści przyznać, boś straży zaniedbał. Jeśliś taki do
 4  I,10 |          co to za goście; wtem od straży nadbiegł dragon z chorągwi
 5  I,18 |          się to mnie, starego, na straży tu zostawiać? Mało dusza
 6  I,25 |         mi gruchnąć z garłaczy po straży i konia mi podawać, jak
 7 II,2  |       przyjmujcie i po nocach bez straży nie sypiajcie. Wiem to także
 8 II,13 | przerywały tylko przeciągłe głosy straży, wołające od baszty do baszty: "
 9 II,15 |           zabici; ogni nie widać, straży nie widać. Zbyt w naszą
10 II,15 |          obozu przechodzi.~- Byle straży nie było za szańcem.~- Choćby
11 II,15 |         przestrzeń z tyłu szańca.~Straży, jak przewidywał Kmicic,
12 II,18 |           pomyślna, bo mógł linie straży przejść właśnie w chwili
13 II,19 |     odejść nie wolno; Tyś mnie na straży postawił, więc wlałeś we
14 II,23 |         kto namawiał, by król bez straży jechał, ten niech teraz
15 II,39 |  Bogusława przystał i w przedniej straży idzie!~Oskierko sam nie
16 II,41 |         strony oficerów przedniej straży, miał głowę zasłoniętą workiem,
17 III,2 |       byli już blisko i przednich straży spodziewano się lada godzina.~-
18 III,4 |       nadjechała reszta przedniej straży i stanęli wszyscy, mały
19 III,5 |           wysłał król w przedniej straży, aby trudne przeprawy naprawiał,
20 III,6 |         okrutnie. Na to rajtar ze straży spojrzał, drgnął, jakby
21 III,6 |              Pójdziecie do tylnej straży dla wypoczynku. Mości Szandarowski,
22 III,7 |           co się dzieje? - pytano straży porozstawianych licznie
23 III,11|       posyłał po oficerów, choćby straży pilnujących albo na podjazd
24 III,19|          Szwedy idzie w przedniej straży... Po drodze ma rozkaz rebelizantów,
25 III,20|        nikogo z Taurogów, stał na straży przy bramie i gdybyś wówczas
26 III,24|    przerwał mu oficer z przedniej straży.~- Wasza dostojność! - rzekł. -
27 III,24|      szybko popędził do pierwszej straży i ruszył z nią naprzód.
28 III,25|    przerwał mu oficer z przedniej straży.~- Wasza dostojność! - rzekł. -
29 III,25|      szybko popędził do pierwszej straży i ruszył z nią naprzód.
30 III,26|        panem Kmicicem w przedniej straży ruszył ku Prostkom ; wojska
31 III,27|           w pierwszej ordzińskiej straży i parł swoją watahę, aż