Tom, Rozdzial

 1  I,2  |   oględziny, a teraz pospołu do stołu; jeszcze tam parę gąsiorków
 2  I,2  |        chwała Bogu! siadajmy do stołu!~- Do stołu ! do stołu !~
 3  I,2  |         siadajmy do stołu!~- Do stołu ! do stołu !~Ale zaledwie
 4  I,2  |       do stołu!~- Do stołu ! do stołu !~Ale zaledwie siedli i
 5  I,2  |    złamków kości, wiórów, wokół stołu; na którym porozlewane wino
 6  I,4  |  potyczki, porwał stojącą wedle stołu z gruba ciosaną ławę i podniósłszy
 7  I,5  |       za serce.~Poskoczywszy do stołu porwał drżącą ręką kaganek
 8  I,5  |   Kmicic poszedł w milczeniu do stołu, postawił na nim kaganek-
 9  I,13 |  marszałek dał znać, że czas do stołu siadać, i zaraz uczynił
10  I,13 |  nastała cisza.~Nagle u szczytu stołu poczęto wołać:~- Ksiądz
11  I,13 |         naraz w różnych końcach stołu.~- Książę chce przemówić!~
12  I,13 |    wreszcie w różnych miejscach stołu:~- Czy my dobrze słyszym?
13  I,13 |          między dwoma ramionami stołu, i coraz potężniej brzmiało
14  I,22 |       obawie, czy mu porzucenie stołu nie będzie za złe poczytane.
15 II,4  |    mopankowie, przysiąść się do stołu.~Nieznajomy pan pytał wprawdzie,
16 II,4  |        rzucał gruby cień na róg stołu, a tymczasem sprzed sieni
17 II,4  |    Zawierucha przewaliła się od stołu w drugi koniec izby. Laudańscy
18 II,8  |           mówił prowadząc ją do stołu - ale powiedz mi, piękna
19 II,8  |       jej rękę.~Tak przyszli do stołu. On zasiadł przy niej i
20 II,8  |    mężczyźni wrócili jeszcze do stołu szukać uciechy w kielichach,
21 II,8  |      Bogusław pana miecznika do stołu i poczęli się trącać a przypijać
22 II,16 |         lubił go sadzać u swego stołu. Obecnie Kuklinowski sam
23 II,19 | fantazji. Milcząc zasiedli koło stołu w ogromnej i zimnej izbie,
24 II,32 |          Przyprowadźże mi go do stołu na wesołą chwilę i panów
25 II,33 |       mu nie umknęła, gdy ją od stołu chciał odprowadzić.~Kmicic
26 II,34 |  rzekłszy Soroka zbliżył się do stołu i począł zdejmować z siebie
27 II,34 |         się tak szybko, że mało stołu nie przewrócił, i wyciągnął
28 II,35 |       ludzi skłonnych do uciech stołu; olbrzymie i czarne, jak
29 III,2 |     darami obsypał i co dzień u stołu swego sadzał.~Lecz któż
30 III,11|     widzę.~- Zaraz siądziemy do stołu. A co pan Czarniecki teraz
31 III,11|      obiadów tam u królewskiego stołu zjadłem, Matuzala bym w