Tom, Rozdzial

 1  I,6  |       Po stronie podskarbiego stanęli możni Sapiehowie, którym
 2  I,7  |     wprawy i łatwości, z jaką stanęli w ordynku. Na pierwszy rzut
 3  I,10 |        Wyszli więc za rzekę i stanęli w obliczu nieprzyjaciela,
 4  I,12 | jeszcze przed zachodem słońca stanęli w Krakinowie. ~Przez drogę
 5  I,12 |  którzy, wypadłszy z odwachu, stanęli w dwa szeregi na przyjęcie
 6  I,18 |       do koni.~W mgnieniu oka stanęli w sprawnym szeregu, na którego
 7  I,18 |       jednakie gniade konie i stanęli murem, z rapierami przy
 8  I,19 | zwłaszcza roty cudzoziemskie, stanęli przy Radziwille; drudzy,
 9  I,19 | konfederację, na której czele stanęli dwaj pułkownicy: Horotkiewicz
10  I,25 |       nagle Kmicic.~Żołnierze stanęli, on zaś zwrócił się ku nim.~-
11  I,25 |  Ruszyli i w kwadrans później stanęli przed kołowrotem starościńskiego
12  I,26 |  będzie sił nabrać.~Tymczasem stanęli. Kmicic zatknął za pas krócicę,
13 II,2  |        to pan Kmicic!!~I obaj stanęli w nieruchomej postawie,
14 II,2  |       na czaszkach. Wszedłszy stanęli koło drzwi, bo w obecności
15 II,6  |   żołnierz był w obozie, wnet stanęli w sprawie, czekając, co
16 II,17 |     go i wspomagaj!~Po chwili stanęli obaj przy przechodzie, gdzie
17 II,18 |      zabijaków.~Kompanionowie stanęli mu na myśli: Kokosiński,
18 II,20 |       jednego człeka przy nim stanęli i wojsko by zaraz Szwedów
19 II,23 |       racji?~- Jeszcześmy nie stanęli w Lubowli, miłościwy panie -
20 II,23 |    potrzebie, ruszył naprzód. Stanęli u drugiego wyjścia wąwozu
21 II,42 |    aby powieść ich dalej.~Już stanęli w ordynku i wyciągnęli się
22 III,4 |      być zupełnie puste. Więc stanęli, by dać oddech koniom, po
23 III,4 |     reszta przedniej straży i stanęli wszyscy, mały rycerz także
24 III,9 |    panie Michale? Czemuśmy to stanęli?~- Warkę widać - rzekł Wołodyjowski. -
25 III,9 |  dzieje, a może i co obaczym.~Stanęli więc, lecz długi czas nie
26 III,10|     Obaj Skrzetuscy i Zagłoba stanęli jak wryci.~- Jakże to było?
27 III,15|     krwi szablami, lecz nagle stanęli w zdumieniu, spojrzeli po
28 III,24|       I przyśpieszywszy kroku stanęli za chwilę tuż koło trupów.
29 III,25|       I przyśpieszywszy kroku stanęli za chwilę tuż koło trupów.
30 III,27|     Wówczas zwolnili koniom i stanęli na popas ostatni. Byli już
31 III,27|    jak przepowiedział Kmicic, stanęli przy owym wzniesieniu, z