Tom, Rozdzial

 1  I,10 |           strój nosił - pominąwszy służbę pańską - i piechota każdego
 2  I,15 |          darowaniem żywota, jeżeli służbę u Radziwiłła przyjąć i jeszcze
 3  I,17 |            opowiedział. Szanuję ja służbę, ale to ci przecie wolno.~
 4  I,17 |           Ot, im nagroda za wierną służbę!~- Do diabła taka robota!~-
 5  I,21 |          już ręce podnosił, aby na służbę zaklaskać. Gniew zasłaniał
 6  I,24 | musztrowany, którzy pieszą i konną służbę zarówno pełnili. Oficerowie
 7  I,25 |           musi pójść w pogardę i w służbę do sąsiadów!...~Kmicic coraz
 8  I,26 |        Myślałem sobie: wypowiem mu służbę, złamię przysięgę, uduszę
 9 II,1  |            porzucił radziwiłłowską służbę. Wszakże otwarta mu droga
10 II,2  |       rozpoczął pisać. "Wypowiadam służbę W.X. Mości, bo zdrajcom
11 II,11 |            za złe twoją dzisiejszą służbę poczytać chciano.~- Tedy
12 II,13 |    katolików, którzy u złego ducha służbę przyjęli! - wołały inne
13 II,15 |           obeznani z wojną, którzy służbę pełnili jak rzemiosło. Ci
14 II,16 |      młodzi, prócz służby bożej, i służbę na murach zostali obowiązani
15 II,24 |         skoro im powiedziano, że o służbę królewską idzie. Był to
16 II,25 |         podziękował już Szwedom za służbę, a to w ten sposób, że ich
17 II,34 |        król.~- Gdybym, panie, miał służbę dla prywaty porzucić i obrony
18 II,37 |       spostrzegłszy się, nie tylko służbę porzucił, ale jak to wiecie,
19 II,38 |       spostrzegłszy się, nie tylko służbę porzucił, ale jak to wiecie,
20 II,41 |        ojczyźnie służycie! Ale kto służbę porzuci, zdrajcę porzuci,
21 III,4 |            podziękował pierwszy za służbę pan Zbrożek, którego nie
22 III,5 |         jej i u pana Czarnieckiego służbę przyjąć?~Na to Zagłoba łysnął
23 III,9 |      Zagłoba - to mu podziękuję za służbę i wracam do Sapia. U Sapia,
24 III,11|           to, żem za stary na taką służbę, jakiej on od żołnierza
25 III,11|            bez dozoru hetmańskiego służbę pełnili, ale niektórzy zaniedbywali
26 III,18|   zwycięska potęga szła jeszcze na służbę zwyciężonej, tego by się
27 III,20|        oficer, wszędy mógł znaleźć służbę, i to szlachetniejszą, a
28 III,20|          już tak znacznie, że mógł służbę odbywać, wezwała go do siebie.~
29 III,20|         Waćpanu trzeba porzucić tę służbę - odrzekła patrząc nań ze
30 III,20|        Poczęła mu przedstawiać, że służbę wszędy może znaleźć, a piękną,
31 III,20|      jurgieltników, którzy honor i służbę zdradzają. A nawet na rozkaz,