Tom, Rozdzial

 1  I,6  |               też waćpan utraciłeś, ale sławę. Niechże ci ta szlachta,
 2  I,6  |             Paweł Sapieha odpór dawał i sławę zyskiwał. Janusz Radziwiłł,
 3  I,7  |              żołnierz tak się splamił i sławę, i majętność utracił.~-
 4  I,9  |                  większa i mniejsza, bo sławę miał głośną. Szczególniej
 5  I,10 |                 żoną,~Lecz pozwolił, by sławę z bratem pogrzebiono;~Podkanclerza
 6  I,10 |               synowiec po mnie pamięć i sławę odziedziczy, by zasługa
 7  I,13 |         Grzeszyłeś, boś młody, aleś już sławę na polu zdobył niepoślednią...
 8  I,13 |                  z ludźmi się pojednam, sławę odzyszczę, ojczyźnie się
 9  I,13 |             które ojczyźnie oddałeś, na sławę niepokalaną dotąd rodu twego
10  I,14 |                na zasługi przodków i na sławę niepokalaną i opamiętaj
11  I,20 |              zawadiaką mającym straszną sławę na całej Żmudzi.~Jednakże
12 II,1  |          zdrajca dla króla!... Zgubiłem sławę, cześć, siebie, Oleńkę!...~
13 II,2  |                łatwiej konfederatów niż sławę własną.~Tu dopiero rozpoczynały
14 II,10 |                wyznanie kładąc skazę za sławę sobie. Patrz Eklezjastę,
15 II,10 |            Salomonie powiada, że skaził sławę swoją przez bałwochwalstwo..."~-
16 II,16 | trzydziestoletniej wojny i zyskał pewną sławę jako dowódca jazdy. Krzywe
17 II,17 |                 czyli palmę osiągniesz, sławę, szczęście najwyższe, zbawienie
18 II,22 |            okrył go sromotą i nie tylko sławę mu wydarł.~Tymczasem król,
19 II,26 |                   Bądź dobrej myśli i o sławę doczesną się wcale nie turbuj.
20 II,33 |               strony wypłynie i jeszcze sławę na brzeg wyniesie!~- A nie
21 III,1 |                który u stóp Jasnej Góry sławę swą bojową zostawił, i Aszemberg
22 III,1 |           Końskowoli, zostawując pole i sławę zwycięstwa Karolowi, gdyż
23 III,2 |               na urok swego imienia, na sławę niezwyciężonego wodza, a
24 III,2 |            rozczulisz go, na ojczyznę i sławę wspomniawszy, to ci dalej
25 III,3 |             wątpię, iż to uczynisz. Kto sławę taką po przodkach dziedziczy,
26 III,4 |               chcąc po straceniu wojska sławę swą w oczach królewskich
27 III,5 |               nadzwyczajnej ambicji i o sławę zazdrosny. Znam go siła
28 III,9 |                jedną wielką mogiłę - na sławę dla narodu, na straszną
29 III,11|               mnie, aby siebie i własną sławę wywyższyć, zwłaszcza po
30 III,14|                 tyle pochwał zasłużył i sławę niezmierną u obu wojsk pozyskał.~
31 III,26|                 Kazimierz nieśmiertelną sławę pozyskał. Mówiono, że okazał