Tom, Rozdzial
1 I,7 | To zależy od humorów. Rano wstawszy, łaźni zażywają.
2 I,12 | korespondencja, że jak któren rano kichnie w Wielkopolsce,
3 I,12 | odebrał? - pytał Jan.~- Dziś rano i właśnie po południu chciałem
4 I,12 | Stanisław.~- Akurat na jutro rano będziemy w Kiejdanach -
5 I,14 | pana, który dziś jeszcze rano nie miał równego sobie w
6 I,17 | dobra była bestia! Wczoraj rano już byłem w Upicie, a w
7 I,23 | mość! przyjechał tu dziś rano szlachcic z Wiłkomierza
8 I,24 | słota nie ustała, nazajutrz rano. Ludzi wynalazł wreszcie
9 I,25 | mądrze, albowiem zaledwie rano zdołał szaty przywdziać,
10 I,25 | Okrutny dwór zjechał tu dziś rano stanął w starościńskim domu.
11 I,26 | kazał z dziesięć wiader wody rano na łeb wychlustać, to byś
12 II,4 | pracy nie lenił, bo kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje.~
13 II,6 | Zagłoba.~Wybór ów odbył się rano, a po południu odbywał się
14 II,6 | potrzeby. Gdy wróciły nazajutrz rano, wysłuchał pilnie wszystkich
15 II,16 | papier i odeszli. Na ósmą rano zapowiedział Miller otwarcie
16 II,17 | zwaliło, lecz on nazajutrz rano pokazał się na basztach,
17 II,19 | Kuklinowskim bić, i dziś rano wziąwszy dwóch towarzyszów
18 II,34 | myśl nowej wyprawy, że choć rano jeszcze był słaby, teraz
19 II,35 | do skutku, nazajutrz więc rano, po mszy, po śniadaniu i
20 III,3 | Dopiero koło dziesiątej rano zaczęła opadać. Niebo błękitne
21 III,4 | poznali rajtarów, którzy rano wyszli z obozu.~- Oddział
22 III,5 | wieścią, i gdy nazajutrz rano Szwedzi ruszyli dalej, w
23 III,6 | do rana nie puścił, za to rano połączyły się oba wojska
24 III,7 | Rozumieli to i Szwedzi; co rano oficerowie i żołnierze przychodząc
25 III,10| znowu była uczta. Tymczasem rano Szwedzi już przeszli przez
26 III,17| późną godziną.~Nazajutrz rano Paterson zatrzymał miecznika
27 III,22| wprowadzić.~- Kazałem dziś rano sześciu powiesić. Już i
28 III,23| ROZDZIAŁ 22~Nazajutrz rano książę odebrał wezwanie
29 III,27| Prostki nazajutrz o ósmej rano i że rozkazy są już wydane.~-
30 III,27| wojsk, które pobiliśmy dziś rano: książę Bogusław Radziwiłł.
31 III,30| Nazajutrz jednak wstał dość rano, aby straty własne po zażartej
|