Tom, Rozdzial

 1  I,3  |     osiodłali - tobie zasię!~- Nie patrz mi na Kasię, bo ci do niej
 2  I,7  |      ukazał je szablą Kmicicowi.~- Patrz waść, istny kondukt!~A Kmicic
 3  I,7  |          Nie wyginaj tak dłoni, bo patrz, co się stanie... Podnieś!...~
 4  I,13 |            trwożna. Nie bójże się! Patrz, ilu tu ludzi. Żadna krzywda
 5  I,16 |          mojej stronie, tymczasem, patrz, co mi pisze książę krajczy
 6  I,21 |           to pokazali mi ów list: "Patrz, jaki twój Radziwiłł!" -
 7  I,21 |         zginąć tu w Kiejdanach, bo patrz, co się przez twoją instancję
 8  I,21 |           głowami buntu się staną. Patrz i ucz się!~Gdyby zginęli
 9  I,23 |      wiadomo, jak się przechylą... Patrz i ucz się... Ot, i duszność
10  I,26 |   powodować, a wasza książęca mość patrz tu! Oto mi jeno za cyngiel
11 II,2  |            jak jaźwców!~- A chodź! Patrz jeno, byś się tym dymem
12 II,9  |        chcesz bojaźni bożej uczyć? Patrz, aby cię Szwedzi nie usłyszeli!~-
13 II,10 |       kładąc skazę za sławę sobie. Patrz Eklezjastę, gdzie o Salomonie
14 II,10 |          zwrócił się do Kmicica:~- Patrz! - rzekł - i ty jeszcze
15 II,14 |           i począł mówić szybko:~- Patrz! patrz! oto! ot masz eksperyment!~-
16 II,14 |      począł mówić szybko:~- Patrz! patrz! oto! ot masz eksperyment!~-
17 II,15 | Sadowskiego:~- Jenerale! jenerale! Patrz wasza dostojność! Tam, tam...
18 II,21 |          wtedy tej kresy nie miał. Patrz jednak waćpan, jako memoria
19 II,34 |           pas wetknięty i rzekł:~- Patrz tu, rabie! i tu!~- Ałła! -
20 II,41 |        ludzi mi wstyd wołać... ale patrz tu! Zbytniś rezolut!~To
21 III,6 |     widoczna była na jego czole.~- Patrz no waść - rzekł Polanowski
22 III,8 |  przegrywać; ale teraz zmądrzeli i patrz waćpan, co się dzieje.~Poczekamy
23 III,12|           rzekł król. - Tyzenhauz! patrz! - Nic nie widać, miłościwy
24 III,13|           rzekł król. - Tyzenhauz! patrz! - Nic nie widać, miłościwy
25 III,17|        kiep! W głowie mi się mąci! Patrz! jako mi ręce gorzeją! Taką
26 III,18|           mi dziś krzywo uczernił. Patrz, czy nie krzywo? Każę mu
27 III,18|          tymczasem obficie wosk.~- Patrz, jak się świece palą - rzekł
28 III,18|          się palić błękitno, a te, patrz! płoną żółto, jak zwykle.~-
29 III,27|     wydobył z zanadrza papiery. ~- Patrz, Michale! oto, com zyskał.
30 III,28|             jakoby chciały mówić: "Patrz, dziewczyno, patrz, nasza
31 III,28|         mówić: "Patrz, dziewczyno, patrz, nasza wnuczko, to on świętokradzką