Tom, Rozdzial

 1  I,4  |          gruby?~- Nogi grzejem! - ozwały się cienkie głosy.~Wówczas
 2  I,7  |         tymże czasie nowe okrzyki ozwały się od strony drogi, to
 3  I,10 |   zduszone w tejże chwili śmiechy ozwały się W zgromadzeniu, po czym
 4  I,12 | spodziewam.~- Wielki to rycerz! - ozwały się liczne głosy. - Nie
 5  I,13 |       tego! Zmiłuj się, zmiłuj! - ozwały się setne głosy.~I wszyscy
 6  I,15 |          coraz gęstsze, na koniec ozwały się i armaty. Suche uderzenia
 7  I,17 |          Stankiewicz, Oskierko! - ozwały się głosy.~- Wołodyjowski,
 8 II,13 |           gdy w dole, w ciemności ozwały się przeraźliwe dźwięki
 9 II,13 |     pobiegli do dzwonów i wkrótce ozwały się wszystkie: wielkie,
10 II,13 |        pierwszego.~W tymże czasie ozwały się polowe armatki, które
11 II,14 |           przeor mszę celebrował, ozwały się wszystkie dzwony. Po
12 II,14 |         po zeszłorocznym pożarze, ozwały się trąby wspaniałą harmonią
13 II,15 |         poczęły grać larum. Nagle ozwały się działa jasnogórskie
14 II,17 |          mury.~Po krótkiej chwili ozwały się jęki rannych. Szczególnym
15 II,24 |            Ciupagami psubratów! - ozwały się głosy na górze.~I w
16 II,25 |       piszczele, działa z Lubowli ozwały się dalekim basem, aż zatrzęsły
17 II,39 |           jeszcze była, gdy trąby ozwały się przeciągle, po czym
18 II,41 |      lewej strony.~- Kto idzie? - ozwały się głosy.~- Głowbicz z
19 III,4 |     pobliskich szeregach polskich ozwały się trąbki do odwrotu. Na
20 III,4 |       zaszło. W Jarosławiu dzwony ozwały się po kościołach, więc
21 III,6 |       Jedzie kasztelan! jedzie! - ozwały się liczne głosy.~Jakoż
22 III,6 |        liczne głosy.~Jakoż z dala ozwały się wojenne krzywuły i na
23 III,9 |        zdziwił i zaniepokoił ich. Ozwały się zaraz wołania na tych,
24 III,9 |       wojska.~Na szwedzkim brzegu ozwały się trąby, kotły, bębny
25 III,11|       murach warszawskich i trąby ozwały się długo i przeciągle na
26 III,12|     skoczył ku szańcom. Po chwili ozwały się działa na całej linii,
27 III,13|     skoczył ku szańcom. Po chwili ozwały się działa na całej linii,
28 III,15|          co idzie. "Co czynić!" - ozwały się głosy przy królu. "Jezu
29 III,29|              Rycerz w spódnicy! - ozwały się głosy. - A kury sadzić,
30 III,29|    ordynku!" - gdy nagle i z tyłu ozwały się strzały, pomieszane
31 III,32|  błogosław mu! Boże, błogosław! - ozwały się setki głosów.~Ksiądz