Tom, Rozdzial
1 I,1 | To nie niewieściuch, to mąż prawdziwy!~- mówiła sobie
2 I,6 | przybył w te okolice ów mąż szalony, który zburzył ich
3 I,8 | bez opieki, czas jej za mąż. Do klasztoru widocznie
4 I,9 | działo, jeno znalazł się mąż, któren ją o rękę prosił
5 I,13 | Herakliusza, będziesz za mąż wydawał, to już na weselisko
6 I,16 | sądzi; a rozumu niejeden mąż mógłby jej pozazdrościć.
7 I,17 | takich jak ty na hak ów mąż prowadził... Samego Chmielnickiego
8 I,17 | buńczukiem jakiś potężny mąż z buławą w ręku. Ledwie
9 I,18 | się w szereg pojedynków i mąż potykał się z mężem, rapier
10 II,1 | siebie... Jak to? Jeden mąż, który był już w ręku Kmicica,
11 II,1 | pułkownik - i wszystkich jeden mąż obalił, i to broni nie mający,
12 II,1 | Wołodyjowski. Tam pokonał go mąż zbrojny, którego na parol
13 II,6 | rzut oka poznali, że był to mąż zacny i sprawiedliwy.~-
14 II,8 | wydawać, bo Ganchof był to mąż dziwnie szpetny: twarz miał
15 II,11 | jakiegoś kapitana. Był to mąż w średnim wieku, postawy
16 II,17 | wstrząsnęło mu piersi i ten mąż, który losy całego kraju
17 II,21 | Korona i Ruś jako jeden mąż przy tobie staną! Pójdzie
18 II,24 | wszyscy bowiem jak jeden mąż zerwali się, by go bronić
19 II,25 | niego biły blaski.~Był to mąż w sile wieku, postawy wspaniałej.
20 II,28 | zgoła nie masz albo też za mąż poszła i dzieci wodzi...~-
21 III,2 | czasów łubniańskich, gdy mąż jej, sława i ukochanie narodu,
22 III,2 | powstaje w Rzeczypospolitej.~- Mąż mój, który go pułkownikiem
23 III,4 | poznali husarię.~Wiódł ją mąż siedzący na dzielnym tarantowym
24 III,4 | szwedzka wyległa jak jeden mąż na wysoki brzeg Sanu. Piechota,
25 III,4 | na tarantowatym dzianecie mąż przybrany w burkę i czapkę
26 III,6 | wszyscy chłopi jak jeden mąż w nich powstali, pan marszałek
27 III,9 | nurty. Bryznęła naokół fala, mąż i koń skryli się na chwilę
28 III,15| pałac zdobył! - mówi potężny mąż ukazując się nagle przed
29 III,18| zostawili w spokoju, choć to był mąż rzymskiego pokroju, od całej
30 III,18| zjechała. A tu do własnej żony mąż musi w wojłokach chodzić,
31 III,23| księżnej Gryzeldy wychodzić za mąż nie może, a na koniec, że
|