Tom, Rozdzial

 1  I,1  |          na szyję, a złożywszy swą jasną głowę na jej piersiach rzekła
 2  I,3  |          domu gości przyjmująca, z jasną twarzą, odbijającą jeszcze
 3  I,3  |         kuni kołpaczek, pod którym jasna jej twarz wydawała się jeszcze
 4  I,4  |               A jak tobie zdrowie, jasna dziedziczko?... Bóg daj
 5  I,4  |    kompania swawolniki?~- Żeby to, jasna panienka, swawolniki!~-
 6  I,4  |          się na kolana.~- Panienka jasna, ja tam nie kcę wracać,
 7  I,5  |       przez tacę, a ona cofała swą jasną główkę bronioną tylko przez
 8  I,6  |     Niechże wasza racja będzie tak jasna, aby każdy sąd, choćby z
 9  I,7  |          dziesiąta z wieczora, noc jasna, lubo księżyc jeszcze nie
10  I,10 |  przybranego w kapelusz z piórem i jasną perukę spadającą na ramiona.~-
11 II,2  |          od tapczana, a twarz miał jasną i spokojną; szedł prosto
12 II,4  |           jakby na jawie, tę pannę jasną, spokojną - wspominał wszystko,
13 II,12 |       dwóch stolic uzuchwalony, na Jasną Górę teraz świętokradzką
14 II,12 |           zesłał, nigdy oni się na Jasną Górę nie ośmielą uderzyć,
15 II,13 | nieprzyjaciel śmiał targnąć się na Jasną Górę.~Twierdzono, że sama
16 II,13 |   usposobieniu chodził po murach z jasną twarzą, rozpatrywał się,
17 II,13 |      załogi.~Częstochowa, a raczej Jasna Góra, jakkolwiek z natury
18 II,14 |         postępowały pod przesławną Jasną Górę, udzieliła się jakoś
19 II,15 |           ale Częstochowa nie jest Jasną Górą, ta zaś ostatnia nie
20 II,15 |       kościół i klasztor zowią się Jasną Górą, miasto zaś Częstochowa
21 II,15 |         takich miało przejść ponad Jasną Górą. Lecz oni gasili pożary
22 II,16 |          powszechnego potopu klęsk Jasna Góra?~"Będziem się bronić
23 II,17 |            gniazdo skaliste, nie o Jasną Górę, nie o skarby nagromadzone
24 II,19 |            stoi tam jeszcze?... Ta Jasna Góra, ten kurnik?!... I
25 II,19 |       jawie?...~- Ten klasztor, ta Jasna Góra stoi tam jeszcze -
26 II,20 |      którego ziemskim wyrazem była Jasna Góra.~I w tym uczuciu było
27 II,21 |       słychać? Broniże się jeszcze Jasna Góra?~- I broni się, i będzie
28 II,30 |   wojownika, gdzieniegdzie błyśnie jasna główka młodego panięcia;
29 II,31 |   wojownika, gdzieniegdzie błyśnie jasna główka młodego panięcia;
30 II,32 |      Hektor częstochowski, któremu Jasna Góra po księdzu Kordeckim
31 III,28| konwulsyjnie rękę Anusi, głowę swą jasną wsparła na jej ramieniu