Tom, Rozdzial

 1  I,4  |  zatrzymywali się w niej zwykle, idąc i wracając z kościoła, aby
 2  I,9  |        Niebożęta! - mówił Kmicic idąc za swoją myślą - gdym teraz
 3  I,10 |       głowie, bo i jego łanowcy, idąc za przykładem "towarzystwa",
 4  I,10 |     zbliżali się coraz bardziej, idąc wolno, następnie przeprawili
 5  I,13 |  największego skarbu bliski.~Tak idąc posuwisto przy dźwiękach
 6  I,14 |     mówił dalej Radziwiłł, jakby idąc za dalszym biegiem własnych
 7  I,19 |       Niewiarowskiego, która nie idąc za przykładem swego pułkownika
 8  I,25 |     teraz właśnie spotkałem, ot, idąc tu do Pilwiszek, po drodze,
 9  I,25 |         i na Zabłudów się gotują idąc snadź do króla.~Z którymi
10 II,2  |      wytrujesz, bo będą tacy, co idąc z diabelskiej służby w boską,
11 II,4  |                       ROZDZIAŁ 4~Idąc samą granicą między województwem
12 II,15 |          poddał mu Kmicic, który idąc teraz koło niego z szablą
13 II,17 |     obejmowali się wzajem ; inni idąc za ich przykładem poczęli
14 II,22 |         wedle wiadomości w pomoc idąc, tam właśnie na rezolucję
15 II,25 |           chwycił za lejce i sam idąc pieszo prowadził króla wśród
16 II,34 | sięgającego już do noża. Kmicic, idąc za popędem swej gorącej
17 II,39 |        samej liczbie nie wracał. Idąc zaś w przodku wiwendę przejmowałem,
18 III,4 |       Zagłoba powiadał, że nawet idąc do ataku jeszcze oczy ma
19 III,9 |           ale margrabia badeński idąc spiesznymi pochodami mógł
20 III,11|        Kmicic Tatarami dognał go idąc na przełaj i pomknęli razem,
21 III,15|          piechotą. Kazano im, by idąc do szturmu nieśli przed
22 III,15|       zaraz na początku wszyscy, idąc na prześcigi, pomieszali
23 III,15|  sztabowi na ratunek. Chorągiew, idąc w skok klinem, roztrąciła
24 III,19|    wkrótce namyślił się inaczej, idąc w tym za radą panienki,
25 III,21|         bojaźni bożej.~A Anusia, idąc za własną myślą, mówiła
26 III,24|     Babiniczowi równą monetą, bo idąc za przykładem Chowańskiego
27 III,24|         być zniesion. Ale szybko idąc połączyliśmy się szczęśliwie.
28 III,25|     Babiniczowi równą monetą, bo idąc za przykładem Chowańskiego
29 III,25|         być zniesion. Ale szybko idąc połączyliśmy się szczęśliwie.
30 III,27|        dalej jak o sto kroków, a idąc całym pędem, lada chwila
31 III,29|       wysypywała się z gąszczów, idąc pędem do ataku.~Wówczas