Tom, Rozdzial

 1 II,15 |        łaskawym względom Waszej Dostojności pokładając ufność w jego
 2 II,16 |    pozwalam sobie życzyć waszej dostojności powodzenia.~To rzekłszy
 3 II,18 |    Wasza dostojność! dla waszej dostojności nic to nazwisko: Kmicic!
 4 II,18 |  odstąpi Karola Gustawa. Waszej dostojności wiadomo, że oni się i tak
 5 II,18 |        gdym powtórnie od waszej dostojności do mnichów posłował.~- Maszli
 6 II,18 | dostojność! Będzie i dla waszej dostojności lepiej, bo gdy ja go zgładzę,
 7 II,19 |    wszystkim wezwanie?~- Waszej dostojności zapewne wiadomo, że pachołkowie
 8 II,19 |           Za pozwoleniem waszej dostojności, byłem tylko za tym, aby
 9 II,19 |         bo myśleli, że u waszej dostojności został. Aż jeden żołnierz
10 II,19 |    Kuklinowskiego. Mówię waszej dostojności, że ta hołota po prostu
11 II,19 |        rozumiem!~- Ja to waszej dostojności wytłumaczę - rzekł Zbrożek -
12 II,21 |    obliczem majestatu i waszych dostojności postawić, aby sami opowiedzieli,
13 II,21 |       polecam to uwadze waszych dostojności, że w tym liście może nie
14 II,23 |  godzina.~- Czy uważacie, wasze dostojności - ozwał się nagle wojewoda
15 II,40 |     zapytaniem o zdrowie waszej dostojności.~- Podziękuj waszmość księciu
16 II,40 |        Mam tu i pismo do waszej dostojności.~Sapieha wziął list, otworzył
17 II,40 |    liście owym proponuje waszej dostojności, ażebyś się wasza dostojność
18 II,40 |      wszystkich oficerów waszej dostojności wypuścił. Wiadomo też, że
19 III,2 |       potrzebowałem, ale waszej dostojności z całego serca radzę! -
20 III,3 |   Gotowiśmy poginąć przy waszej dostojności! - ozwali się chórem oficerowie.~-
21 III,3 |        rozkaz oświadczyć waszej dostojności i słowem w imieniu króla
22 III,3 |          Czy to ostatnia waszej dostojności odpowiedź?~Na to pan starosta
23 III,5 |         marszałku, od waszej to dostojności tak ja, jak i cały kraj
24 III,5 |     przysłał, abyśmy się waszej dostojności w jego i całego wojska imieniu
25 III,5 |      wojsko tak na cześć waszej dostojności wiwatowało, jakby i królowi
26 III,6 |  dobrowolnie pod komendę waszej dostojności!~Czarniecki przewiercił
27 III,10|   towarzyszu!~- Do usług waszej dostojności!~- Gadaj prawdę - rzekł
28 III,24|    Wstrzymałem straż, by waszej dostojności o tym donieść.~- Jezdni
29 III,24|        z doniesieniem do waszej dostojności. Siła ich wpadnie w tatarskie
30 III,25|    Wstrzymałem straż, by waszej dostojności o tym donieść.~- Jezdni
31 III,25|        z doniesieniem do waszej dostojności. Siła ich wpadnie w tatarskie