Tom, Rozdzial
1 I,10 | wysyłano? - mówili inni. - Wszakże ledwie wrócił ze Sztokholmu
2 I,10 | Kircholmem, Puckiem i Trzcianą! Wszakże to i Gustaw Adolf, który
3 I,10 | którzy brali w nich udział. Wszakże ów orzeł skandynawski, zanim
4 I,12 | waszmościowie o tym przekonacie.~- Wszakże to dziedzictwo księcia wojewody?~-
5 I,13 | potężnemu Radziwiłłowi? Wszakże stał na czele większych
6 I,14 | mścić się za doznany zawód. Wszakże oddał im swe Birże w zakład
7 I,14 | ubóstwo, a do tego hańba..." Wszakże on, wojewoda wileński i
8 I,17 | nie na Upitę jedziemy.~- Wszakże to do Briż na Upitę z Kiejdan
9 I,21 | otoczeni mirem powszechnym.~Wszakże był na Podlasiu i książę
10 I,22 | rzekła sobie w duszy.~Wszakże sumienie mówiło dalej, że
11 I,25 | szarży osoby omylił. Ale wszakże twarz waćpana mi znana,
12 I,25 | stary - rzekł do Soroki - wszakże to od starościńskiego dworu
13 II,1 | siadłszy na tapczanie - wszakże to książę do mnie strzelił?~-
14 II,1 | osobie Billewiczówny. A wszakże Oleńka była w Kiejdanach,
15 II,1 | i najzaciętszego wroga. Wszakże istnieje nagroda wyznaczona
16 II,1 | porzucił radziwiłłowską służbę. Wszakże otwarta mu droga do konfederatów
17 II,5 | zwrócił się do Rzędziana:~- Wszakże ci mówił, że na Warszawę
18 II,9 | Do czasu pocieszano się wszakże, iż gdy czasy wojenne przeminą,
19 II,19 | nasze jest desperackie...~- Wszakże pan byłeś za odstąpieniem
20 II,32 | czy w niewoli, twierdzono wszakże, że pan Sapieha na czele
21 II,35 | Panie Babinicz - rzekł - wszakże waszmość mówiłeś mi, żeś
22 III,9 | szczęśliwie!" - ruszył z innymi.~A wszakże dwa pułki rajtarii, stojąc
23 III,18| macie. Nic to! elektorami wszakże jesteście, jako mój wuj
24 III,18| Billewicze tak wyrosną? Wszakże to oni nawet starego pułkownika
25 III,18| Tajemnica tajemnicą... Wszakże, łam głowę, tłucz łbem o
26 III,21| pozbawia. Bitwa jeneralna wszakże nastąpi wkrótce, ale jak
27 III,22| nie może być szybki.~- Ale wszakże musi nastąpić? Wszakże trudno
28 III,22| Ale wszakże musi nastąpić? Wszakże trudno inaczej mniemać?
29 III,23| spytała:~- Co ci jest, Anusiu? Wszakże mogłaś dawno Brauna do tego
30 III,27| serce wylane dla ojczyzny. Wszakże, gdy cała Litwa wpadła w
|