Tom, Rozdzial

 1  I,12 |        ojczyzny, która więcej od Radziwiłłów znaczy i pilniejszego ratunku
 2  I,12 |       jest. Pewnie, że gdyby kto Radziwiłłów wszystkich sprzedał, to
 3  I,12 |   Wiśniowieccy nie gorsi byli od Radziwiłłów.~- Mniejsza z tym - rzekł
 4  I,12 |     Żmudzi, którzy tu pod osłoną Radziwiłłów bezpiecznie swoje gusła
 5  I,25 |     fortuna musi zostawać w ręku Radziwiłłów.~Kmicic spoglądał ze zdziwieniem
 6  I,25 |         rosną. Jako wierny sługa Radziwiłłów, możesz wiedzieć o wszystkim.~-
 7  I,25 |          się... Nie jestem sługą Radziwiłłów.~Bogusław otworzył szeroko
 8  I,26 |    Głupiś, panie Kmicic!~- Bom w Radziwiłłów wierzył!~Znów nastała chwila
 9  I,26 |         zraziły, że postanowiłeś Radziwiłłów opuścić?~- Nie listy! Byłbym
10  I,26 | zaprzańca, za gorszego od samych Radziwiłłów, i ciągnij za język.~- Kogo?
11 II,1  |    nieunikniona zemsta potężnych Radziwiłłów. I nie tylko nad nim, ale
12 II,1  |         by ducha psuć i ludzi do Radziwiłłów przeciągać? Tu wspomniał,
13 II,1  |         za głowę.~- Zdrajcam dla Radziwiłłów, zdrajca dla Oleńki, zdrajca
14 II,8  |          tyraństwo a na samowolę Radziwiłłów! Nastraszyłem go jeno, że
15 II,8  |        dla ciebie? Dla mnie? Dla Radziwiłłów?...~Janusz nic nie odpowiedział,
16 II,21 |       tak mówić poczęła:~- Nie o Radziwiłłów birżańskich mi chodzi, bo
17 II,26 |         Już nie służby dalszej u Radziwiłłów, lecz pomsty pragnąłem...
18 II,40 |        nienawiści do birżańskich Radziwiłłów, po trochu ze strachu przed
19 II,40 |         nienawiść sapieżyńską do Radziwiłłów zgorzał książę wojewoda
20 II,40 |        wileński.~- Zdrajców, nie Radziwiłłów nienawidzę, a najlepszy
21 II,41 |          przebaczę... Zdradziłeś Radziwiłłów, zdradźże Sapiehę...~- Ostatnieli
22 III,5 |     Opalińskich, Radziejowskich, Radziwiłłów, którzy własną pychę, własną
23 III,16|    Rogowska i Zielonka za blisko Radziwiłłów, a koło Białowieży stoi
24 III,17|       rękę, bo nie mógłby gnębić Radziwiłłów. Wszyscy się już na owe
25 III,18|          Waszmość znasz od dawna Radziwiłłów, wiesz, żeśmy do przeprosin
26 III,22|    Słowem, nigdy jeszcze żaden z Radziwiłłów nie powracał z wojennej
27 III,22|  szlacheckim, osłaniał dobra obu Radziwiłłów i porozumiewał się z Loewenhauptem,
28 III,26|          Oto służyło chłopisko u Radziwiłłów od pacholęcych lat, za panów
29 III,26|      mnie, albo którego z innych Radziwiłłów nieszczęście spotka."~-
30 III,31|         uczynki Kmicica i jego u Radziwiłłów służby, aby chociaż na chwilę