Tom, Rozdzial
1 I,1 | półgęsku.~- Chybaś miał waćpan potęgę wielką do obrony?~- Miałem
2 I,7 | Ani jednej straży!~- Bo potęgę ma wielką; widzi mi się,
3 I,12 | porwał na ową niezmierną potęgę, ażeby się z nimi wiktorią
4 I,13 | był książę miał podobną potęgę, zanim pod Szkłów ruszył,
5 I,14 | swojego za żadne nagrody i potęgę ziemską nie zdradzę, abym
6 I,14 | połączą i zleją się w jedną potęgę w domu moim! Wówczas obaczym,
7 I,14 | przycisnę, i stworzę taką potęgę, jakiej świat nie widział,
8 I,16 | dziewczynę, wolałbym na całą potęgę szwedzką uderzyć niż przed
9 I,21 | każdym dniem rósł w wojskową potęgę. Garnęli się do niego zbiegowie,
10 I,23 | okiem patrzeć na rosnącą potęgę szwedzką i mogą pomoc dać...
11 I,25 | ze Zbaraża przez wszystką potęgę Chmielnickiego się przedarł.~-
12 II,1 | nas teraz na Bogusławową potęgę... diablo za mało!... Przy
13 II,2 | czuł w sobie teraz taką potęgę, iż widział już jakby proroczym
14 II,7 | łatwości, z jaką skruszył ową potęgę, zawsze dotąd w walce ze
15 II,13 | dźwiękami wypowiedzieć całą potęgę szwedzką i do reszty przerazić
16 II,13 | ojcowie. Porównajcie zatem potęgę nieprzyjaciela z tym oporem,
17 II,16 | poseł przywiódł przeď oczy potęgę szwedzką, o której szczęśliwe
18 II,16 | również przysięgą, że wystawi potęgę szwedzką i niepodobieństwo
19 II,17 | tajemniczą i niebotyczną potęgę? Więc zląkł się Miller i
20 II,17 | pod Krakowem pokazały swą potęgę.~"U licha! - myślał Miller -
21 II,22 | które by mogły jej dawną potęgę przywrócić, a których zwłaszcza
22 II,27 | pytając się wzajem, o jaką to potęgę chodzi, lecz król milczał,
23 II,35 | jeszcze wstrzymała ona całą potęgę Chmielnickiego.~Pan Jan
24 II,39 | sławą się okryć, a do tego potęgę odpowiednią mieć musi i
25 II,39 | widział dwie, ów trzy, ów potęgę, która w pochodzie milę
26 III,3 | zawsze zatrzyma na sobie potęgę szwedzką przez całe miesiące,
27 III,5 | jeść, nieprzyjaciel rósł w potęgę.~Szwedzki Aleksander, który
28 III,20| Zastawił się, wyprzedał, a taki potęgę zebrał, przy której Bogusławowa
29 III,21| Bogusław chory okrutnie i potęgę ma niewielką. Prawda, że
30 III,32| samoczwart tylko na całą potęgę nieprzyjacielską się rzucił,
|