Tom, Rozdzial

 1  I,14 |         jeśli chodzi o to, by się porwać samotrzeć na tysiące, to
 2  I,16 |         przeciw zwierzchności się porwać. Co się stało, to się nie
 3  I,17 |        jak ty chcieli się na nich porwać, i masz, co się stało!~-
 4  I,19 |         chorągwie radziwiłłowskie porwać za sobą i królowi jegomości
 5  I,25 | Zawratyński i Lubieniec.~- Musimy porwać księcia koniuszego! - rzekł
 6  I,25 |          kroków, tedy go we dwóch porwać pod pachy i w skok, co tchu
 7 II,3  |            Co innego z łąk stadko porwać albo zdobyć. To wolno i
 8 II,4  |           kazałby go w tej chwili porwać i końmi włóczyć, lecz dzisiejszy
 9 II,4  |          w tej chwili gotów byłby porwać w ramiona nawet tego niedźwiedzia
10 II,8  |   obiecywał mi pojechać na Śląsk, porwać Jana Kazimierza i żywego
11 II,12 |            nieprzezwyciężona chęć porwać ów dzwon i puścić go na
12 II,16 |         ręce otworzył i gotów był porwać ich z radości w objęcia.
13 II,21 |      czerwonych złotych ofiarował porwać nas i żywego lub umarłego
14 II,23 |      idzie, łatwo mu jedną sztukę porwać, a zresztą, żeby prawdę
15 II,26 |           się księciu Bogusławowi porwać nas i żywych lub umarłych
16 II,33 |  Radziwiłła spośród jego chorągwi porwać, tegom się i po waćpanu
17 II,33 |         za ileś tam dukatów króla porwać i żywego albo umarłego Szwedom
18 II,36 |            więc chcesz dziewczynę porwać i gdzieś w pobliżu osadzić,
19 II,36 |     księżnej odłączyć, a w drodze porwać, i aby w jakimś pustym zameczku
20 II,36 |      których tam sieką, mieli cię porwać... Daruję ich zdrowiem,
21 II,37 |        Który króla i pana naszego porwać żywym lub umarłym Bogusławowi
22 II,38 |        Który króla i pana naszego porwać żywym lub umarłym Bogusławowi
23 II,40 |     powiedział, iżem mu się króla porwać ofiarował...~- Wielkie są
24 II,41 |      pomagali waszą książęcą mość porwać. Ja dawałem rozkazy, on
25 III,7 |            Tyżeś, zdrajco, dał ją porwać Bogusławowi?!~- Nie krzywdź
26 III,7 |          by pojechać i choć straż porwać. Ciemno, choć w pysk bij;
27 III,7 |     Szwedów! Mówił, że straż chce porwać!~- Dla Boga! Może to być! -
28 III,12|         na Warszawę i Wittenberga porwać mieli. Zresztą, wierzy czy
29 III,13|         na Warszawę i Wittenberga porwać mieli. Zresztą, wierzy czy
30 III,17|       zetrę!~I szedł ku niemu, by porwać zdumiałego szlachcica za