Tom, Rozdzial

 1  I,4  |           jest! oni winni i muszą pójść precz, nie tylko z Lubicza,
 2  I,4  |           politycznej gospodyni i pójść... dziękując za gościnę...~
 3  I,4  |        konfuzja spotkała.~- Kazać pójść precz takim jak my kawalerom! -
 4  I,5  |         waćpana oficyjerom kazała pójść precz z mego domu!~Oleńka
 5  I,5  |           poprawiać.~- Kazałaś im pójść precz? - spytał~- Tak jest.~-
 6  I,13 |           innych, boś ty powinien pójść wysoko. Grzeszyłeś, boś
 7  I,13 |        tobą. Dla Boga, powinieneś pójść wysoko! Nie dla takiego
 8  I,13 |  wachlując się mocno.~- Do zakonu pójść! - odparł opryskliwie mały
 9  I,13 |       rany Chrystusa! także to ma pójść wniwecz dzieło Władysławowe
10  I,16 |     rozstrzelani.~- Tedy oni mogą pójść zbrojno na Kiejdany, aby
11  I,19 |           karku za młodu, to może pójść wysoko.~Był i drugi człowiek,
12  I,22 |    Aleksandrą, zanim zgodziła się pójść na ową ucztę, którą hetman
13  I,24 |           Ale co jej rzec?... Czy pójść i powiedzieć: ,,.Zepsowało
14  I,25 |           mieliby innej rady, jak pójść pod moją komendę. Głosiłbym
15  I,25 |           naród musi zginąć, musi pójść w pogardę i w służbę do
16 II,15 |           chce do Szwedów za wały pójść, zapytać się ich, czyli
17 II,17 | Czarniecki.~- Musi jeden człowiek pójść i to działo prochami rozsadzić.
18 II,18 |       tylko mógł to uczynić, żeby pójść samemu i owo działo rozsadzić.
19 II,19 |              Nikt inny nie chciał pójść, bo wy posłów jako zbóje
20 II,22 |            bo moglibyśmy tak samo pójść za twymi albo innych...
21 II,24 |       przebić się lub zginąć albo pójść w niewolę. Zrozumiał to
22 II,28 |       córka, z zacnej krwi, miała pójść za człeka tak podłej kondycji?...
23 II,39 |     samowoli, aby bez komendy nie pójść naprzód.~Lecz Sapieha lubił
24 III,11|   pospolitacka, inaczej by rzeczy pójść mogły. Powiadają, żem dla
25 III,11|           ale przecie służba musi pójść pilniej, ile że każdy, a
26 III,12|        miał w przebraniu do niego pójść!~- Nie choleryzuj waść na
27 III,13|        miał w przebraniu do niego pójść!~- Nie choleryzuj waść na
28 III,22|           znielubił i sam gotówem pójść do Sapiehy.~- Na powróz!~-
29 III,27|     Pozwólcie mi, wasze miłoście, pójść spocząć - rzekł Rössel -
30 III,31|     światowych!"~Więc postanowiła pójść za tym głosem; czując jednak