Tom, Rozdzial
1 I,1 | pytania, na które nie było odpowiedzi, a raczej dopiero miała
2 I,4 | ledwie głową kiwnęła w odpowiedzi na uniżone ich ukłony, ale
3 I,4 | nie zdobył się na słowo odpowiedzi. Jeno zęby ich poczęły zgrzytać,
4 I,7 | Wołodyjowski szukał na próżno odpowiedzi. Szlachta poczęła spoglądać
5 I,7 | Przez jakiś czas nie było odpowiedzi. Serca laudańskich biły
6 I,10 | Wysłano parlamentarzy. W odpowiedzi przybył z obozu szwedzkiego
7 I,14 | Harasimowicz.~- Nie będzie odpowiedzi.~- Mogęż odejść i pokojowych
8 I,15 | chwilkę pan Michał nie dał odpowiedzi, ale przez małą chwilkę;
9 I,17 | nie usłyszał już żadnej odpowiedzi.~- Rochu! Rochu! - zawołał
10 I,17 | Ognia! - zakomenderował w odpowiedzi Kowalski.~Zapadło głuche
11 I,20 | widocznie układał sobie odpowiedzi na pytania, a tymczasem
12 I,20 | Setne to chłopy!~Zamiast odpowiedzi Oleńka chwyciła go za rękę
13 I,21 | Sapieha odesłał listy bez odpowiedzi; mówiono natomiast, że się
14 II,3 | chorągwi i wraca nie czekając odpowiedzi.~- Smolarz pojedzie, to
15 II,11 | Pan Kmicic szukał w duszy odpowiedzi. Tak już był zmęczony i
16 II,15 | się, tylko z powtórzeniem odpowiedzi danej Kuklinowskiemu, iż
17 II,16 | umysłom.~- Czekam waszej odpowiedzi, ojcowie! - rzekł szanowny
18 II,16 | oświadczenie nie było prędkiej odpowiedzi, straszna niepewność zaciężyła
19 II,17 | jaśniejsze na owe pytania odpowiedzi. Opór, który się tu począł,
20 II,17 | zerwały się ze snu. Pytania i odpowiedzi zaczęły się krzyżować jak
21 II,19 | do jednego, aby wysłuchać odpowiedzi księdza Kordeckiego na list
22 II,21 | trafię, to mi nie poskąpi odpowiedzi.~- To jest król.~- Na Boga
23 II,29 | witebski przesłał Januszowi w odpowiedzi pismo księcia krajczego,
24 III,4 | wojska nie gubił, lecz on w odpowiedzi zacinał usta, ogniem sypał
25 III,8 | boki braliśmy się słuchając odpowiedzi jeńca. Pyta król: "Coś sobie
26 III,15| że czekano ostatecznej odpowiedzi Wittenberga na list, który
27 III,18| mojej śliczności... Będę odpowiedzi jej czekał, jako na węglach!
28 III,24| Lecz co? Na to nie było odpowiedzi. Duglas zamyślił się. Nagle
29 III,25| Lecz co? Na to nie było odpowiedzi. Duglas zamyślił się. Nagle
30 III,26| na to nie było czas jakiś odpowiedzi, aż wreszcie gruchnęło znów
|