Tom, Rozdzial

 1  I,1  |    między starym Billewiczem a Kmicicem ojcem, miał ów kawaler przyjechać
 2  I,1  |        Aleksandra sam na sam z Kmicicem, bo ciotka Kulwiecówna poszła
 3  I,4  |   naszemu!...~- Idź, zadrzyj z Kmicicem! - zapiszczał Rekuć. - Stań
 4  I,4  |          N niechby się tylko z Kmicicem pokłócili! - rzekł Kokosiński -
 5  I,5  |        i oni znają mores przed Kmicicem!... Widzisz! wynieśli się
 6  I,6  |    przepaść między samym panem Kmicicem a jego uczynkami. Ale właśnie
 7  I,7  |    tamtym co się stało?...~- Z Kmicicem? Nie bój się waćpanna: leży
 8  I,8  |         I dlaczego wy za panem Kmicicem poszli?~- Bo on sławny ataman.
 9  I,8  | szczęśliwa, choćby z tym samym Kmicicem, boś może właśnie o to gniewna,
10  I,8  |   jeszczem jej oczy wykłuł tym Kmicicem i do reszty żółcią napoił.
11  I,12 |      chodził pod rękę z młodym Kmicicem, ażeśmy wszyscy oczom wierzyć
12 II,1  |      uchodziły płazem. Odbył z Kmicicem wszystkie "podchody" pod
13 II,1  |    zamkniętymi oczyma za panem Kmicicem na kwatery Chowańskiego,
14 II,7  | Kotowskim, Lipnickim i Jakubem Kmicicem.~- Trzeba im dać czas -
15 II,7  |    zemstę na współkę z nią nad Kmicicem obmyślę.~Janusz zamyślił
16 II,9  |    szablę, żaden nie ruszył za Kmicicem, aby się pomścić za obelgę.~
17 II,11 |    karczmą. Ów oficer, który z Kmicicem rozmawiał, posunął się ku
18 II,16 |  zajęli pan Piotr Czarniecki z Kmicicem, a z nimi ojciec Adamus
19 II,19 |  powiada, że w nocy pojechał z Kmicicem w pole do stodółki, w której
20 II,23 |  kształt zwieszający się przed Kmicicem na przodku kulbaki.~Lecz
21 II,36 |       między bratem starostą a Kmicicem, kazała temu ostatniemu
22 II,36 |       przeprowadzać.~Rozmowa z Kmicicem uspokoiła ją zupełnie.~Młodemu
23 II,40 |        trochu ze strachu przed Kmicicem, bo opornych karał bezmiary.
24 III,16|      tylko między klasztorem a Kmicicem zostawiał. Lecz była to
25 III,16|      szabla, pod którą i przed Kmicicem, i przed Radziwiłłami samymi
26 III,23|   narzeczonym, panem Andrzejem Kmicicem, krzyczała: "Hej! hej!",
27 III,26|        Wreszcie pochód z panem Kmicicem w przedniej straży ruszył
28 III,27|         Umykaj, zdrajco, przed Kmicicem! Nie dziś, to jutro cię
29 III,30|       przechodzili przed panem Kmicicem z wielką fantazją, brząkając
30 III,32|     swaty do Wodoktów, z panem Kmicicem, z naszym zbawcą! Do panienki!