Tom, Rozdzial
1 I,3 | Andrzej w Wodoktach i co dzień wracał więcej rozkochany, i coraz
2 I,4 | kilka dni, a Kmicic nie wracał, ale za to do Wodoktów przyjechało
3 I,4 | zbladłymi usty. - Co wieczora wracał ode mnie do dziewek czeladnych!...~
4 I,7 | głosy.~W godzinę później wracał pan Wołodyjowski na czele
5 I,8 | Ciekaw jestem, czy będę wracał z pierścionkiem czy harbuzem? -
6 I,10 | zaś, ledwie uciszył tłumy, wracał na radę spracowany, zachrypły,
7 I,11 | podskarbiego litewskiego wracał, któremu raz do roku rachunki
8 I,14 | niepokój nieznośny, piekielny wracał i napełniał jego duszę,
9 I,21 | wypocząwszy nawet koniom, wracał.~Hetman niezmiernie był
10 I,21 | to wyrachowanie zawiodło, wracał do Kiejdan zły i chmurny.
11 I,21 | omieszkał zabrać z sobą, wracał sam jeden, więc wybrał się
12 I,26 | przekonaniu, że Kmicic nie żyje, wracał spokojnie do Pilwiszek.~
13 II,8 | godzinę później miecznik wracał nieco chwiejnym krokiem
14 II,12 | z dworu brandenburskiego wracał, a do króla szwedzkiego
15 II,14 | obszedł raz mury, lecz nie wracał, nie rozpraszał się - szedł
16 II,17 | blednąć, lecz Babinicz nie wracał do twierdzy. ~
17 II,19 | mówią, że i na noc wcale nie wracał, ale nie byli niespokojni,
18 II,22 | Rzeczypospolitej pracowała.~Wracał więc król do Głogowej wesół
19 II,27 | poczynał się modlić, to znów wracał do listu. Twarz mieniła
20 II,39 | w tej samej liczbie nie wracał. Idąc zaś w przodku wiwendę
21 II,41 | gościniec, brzeźniaki i wracał właśnie do Janowa, gdy dano
22 III,7 | słońce zeszło, a Roch nie wracał.~
23 III,16| nim w lasy i tak długo nie wracał, że Paterson począł się
24 III,16| Spotkaliśmy księcia, gdy już wracał. Uważałem, że był zalterowan
25 III,22| Dziś za późno. Gdyby książę wracał zwycięzcą, nie wahałbym
26 III,27| i z próżnymi rękoma nie wracał. Babinicz zaś uśmiechnął
27 III,29| się zniżać, a Babinicz nie wracał.~Anusia atoli pod wieczór
28 III,31| Wodoktów do Lubicza i każdy wracał z odpowiedzią, że pan chorąży "
29 III,31| pokryć niepamięcią... Gdy wracał do zdrowia, ciążyły znów
|