Tom, Rozdzial
1 I,6 | zyskiwał. Janusz Radziwiłł, wojownik wsławiony, którego imię
2 I,11 | ten największy w świecie wojownik szedł za moją radą i zawsze
3 I,12 | zamysłach? Zacny to pan?~- Wojownik jest doskonały; kto wie,
4 I,12 | bród, bo nie skryba, ale wojownik będzie nam hetmanił.~- W
5 I,12 | im przywodził największy wojownik, jakiego kiedykolwiek mieli.~-
6 I,12 | pilnie mu się przypatrujcie. Wojownik wielki i rycerz jeszcze
7 I,12 | nastąpi. Radziwiłł wielki wojownik, ale nie taki, i już nie
8 I,12 | zupełnie.~- To wódz! to wojownik! - mówił Stanisław, gdy
9 I,17 | porywać, bo mu nie zdzierżymy. Wojownik to wielki! Ale unikając
10 I,24 | będziesz widział, który jest wojownik po naszym księciu w świecie
11 II,9 | nowego pana. Potentat to i wojownik wielki; ukróci on Kozaków,
12 II,17 | Spostrzegłszy to ów stary wojownik po prostu zląkł się i tego
13 II,24 | Jenerał Duglas, znakomity wojownik, opatrzony w działa i strzelby,
14 II,29 | poniżenie, widział ów dawny wojownik zwycięzca całą klęskę i
15 II,33 | Tatarów, stary i doświadczony wojownik, wielce w ułusach dla swojego
16 II,39 | jeno o siebie samego... Wojownik to jest niepospolity, który
17 III,1 | nadspodziewanym podboju bystry wojownik wprędce się opatrzył, iż
18 III,3 | otwarty, bo tak przezorny wojownik, jak król szwedzki, i taka
19 III,11| obywatel i niepospolity wojownik tę przywarę, iż wesołą kompanię
20 III,12| się bije dufając, że to wojownik wielki, ale Duglas ani brat
21 III,13| się bije dufając, że to wojownik wielki, ale Duglas ani brat
22 III,17| tron polski był obrany. Wojownik tak wielki i potężny zbawieniem
23 III,24| jej czele Duglas, biegły wojownik, wyćwiczony jak żaden ze
24 III,24| sam pan Gosiewski, lubo wojownik biegły i uczony, nie umiał
25 III,25| jej czele Duglas, biegły wojownik, wyćwiczony jak żaden ze
26 III,25| sam pan Gosiewski, lubo wojownik biegły i uczony, nie umiał
27 III,28| Największy to w świecie wojownik. Nie wiem, czyli pan Czarniecki
28 III,28| najmniejszej wątpliwości, że groźny wojownik, zwany Babiniczem, posunął
29 III,30| powszechnie, że ów srogi wojownik, aby się kłopotem nie obarczać,
|