Tom, Rozdzial
1 I,1 | ROZDZIAŁ 1~Przyszedł nowy rok 1655. Styczeń był mroźny,
2 I,8 | złoconymi ostrogami, a mundur nowy, czerwony; do tego rapierek
3 I,10 | przybywających.~Na ten widok nowy okrzyk wyrwał się z piersi
4 I,14 | onej wielkiej mogiły żywot nowy wyprowadzić... Nie drżyj!
5 I,22 | na ich głowach.~Tymczasem nowy gość wszedł do sali. Książę
6 I,25 | chorągiew. Myśleliśmy zrazu, że nowy nieprzyjaciel, a to byli
7 II,2 | obmyć się z grzechów moich, nowy żywot rozpocząć i ojczyźnie
8 II,5 | gardło za gardło... Ale teraz nowy rachunek... Ludzi mi napsuł,
9 II,6 | jakoś wąsikami ruszał, gdy nowy regimentarz, poklepał go
10 II,9 | z gardła wyciągnęli, nim Nowy Rok nadejdzie! - krzyknął
11 II,16 | ręki; z jaskiń jego duszy nowy smok, przestrach, wypełznął
12 II,16 | mocniejsi niż na początku. Nowy duch wstąpił w serca, reszty
13 II,16 | śmielej.~Tymczasem zaszedł nowy wypadek, który do rozpaczy
14 II,16 | ozwała się przy bramie i nowy poseł od Millera wszedł
15 II,17 | Wśród strzałów armatnich nowy poseł millerowski wszedł
16 II,19 | utrzymuje ją w karbach. Nowy postrach doda jej nowych
17 II,19 | szwedzkim; zdawało się, że nowy duch wstąpił w oblegających
18 II,19 | szum, gwar i wrzenie.~- Czy nowy szturm na jutro? - mówili
19 II,24 | które tu klinem aż pod Nowy Targ dochodziły, i znowu
20 II,26 | być inaczej? Wszczął się nowy proces... Kryminał, gardłowa
21 II,29 | szturm, to przynajmniej nowy atak dział na nadwątlone
22 II,32 | między Szwedów. Taki to ów nowy Kmicic... Poznajże go i
23 II,36 | Anusia, której chciało się nowy świat i nowych ludzi zobaczyć,
24 II,41 | siebie.~I uczuł, że chwyta go nowy paroksyzm febry.~
25 III,4 | o cudzie! - nowe siły, nowy duch zdawał się nagle ożywiać
26 III,9 | zmieniać szyk, formować nowy front, by się choć jako
27 III,11| przedmieścia, jako na Krakowskie, Nowy Świat, a z drugiej strony
28 III,14| otwarte pole co innego.~Wtem nowy oficer ukazał się we drzwiach.~-
29 III,15| szlachto! paroksyzm tobie nowy, wiaro nasza święta! biada
30 III,17| wynagrodził, ale na mnie nowy ciężar zesłał, bo muszę
31 III,27| kańczugami ciąć się każę, kościół nowy będę erygował, ale jej życia
32 III,30| uprzejmy panie Babinicz! Nowy potop na ojczyznę! Liga
33 III,31| otwartą... a ja do niej na Nowy Rok zapukam. W tym spełni
34 III,31| tym zasługa?... Zali nie nowy to dowód, że tacy ludzie
|