Tom, Rozdzial

 1  I,11 |           na świecie dużo, słyszę, rozumiem, a jeszcze mi się wierzyć
 2  I,13 |            powiedział: nie!... Nie rozumiem, co to znaczy. Z innych
 3  I,13 |   machinacji.~- Bóg widzi, nic nie rozumiem! -zakrzyknął Kmicic nie
 4  I,23 |        książęca mość, bo znowu nie rozumiem!~- Podlasie blisko Mazowsza,
 5  I,23 |          jeno za bramę wyjadę...~- Rozumiem to, że póki z czasem afekt
 6  I,25 |        czynię właśnie. Ma foi! Nie rozumiem pana brata... Donosi mi,
 7  I,25 |     francusku albo po niemiecku?~- Rozumiem po niemiecku - rzekł Kmicic.~-
 8  I,25 |       podwójną grę prowadzi.~- Nie rozumiem waszej książęcej mości.~-
 9  I,25 |          pewnie nie wszystko zgoła rozumiem ani też wszystkich arkanów
10  I,26 |           diabła, mnie porwał? Nie rozumiem!~- Siła by gadać! Dowiesz
11 II,3  |           niech się samego pyta.~- Rozumiem, wasza miłość.~- Synom zapowiesz,
12 II,4  |      Szwedów jedzie... Tego ja nie rozumiem..."~Po chwili zaś dodał:~"
13 II,9  |        odrzekł pan Andrzej - i tak rozumiem, że wasza miłość drwi sobie
14 II,13 |        bluźni... Ja niemiecką mowę rozumiem... bluźni strasznie!...
15 II,19 |           serca!~- Dla Boga! Teraz rozumiem, że on się podjął tej wyprawy!
16 II,19 |          podjął tej wyprawy! Teraz rozumiem, skąd się taka fantazja
17 II,19 |          co?! - wołał Miller - nie rozumiem!~- Ja to waszej dostojności
18 II,21 |               I uciekliście. Teraz rozumiem! - rzekł król.~- Nie, miłościwy
19 II,28 |            jeżeli to uczynisz. Nie rozumiem też, jak się będziesz mógł
20 II,35 |     wojewodzińskich zostawać.~"Nie rozumiem! - pomyślał Kmicic - zaliby
21 II,35 |        zastawiasz, a choć celu nie rozumiem, przecie sidło widzę dobrze,
22 II,40 |            porwania Bogusława...~- Rozumiem - rzekł hetman. - Czeka
23 II,41 |  Przyjechałeś z glejtem, prawda... Rozumiem teraz, dlaczego pan Sapieha
24 III,7 |         nas zmogli, co? Ot, takich rozumiem! Dusza w człeku skacze na
25 III,9 |        Rozumiesz?~- Co prawda, nie rozumiem, ale zjeść, to bym też co
26 III,11|         dobrze smarować, bo sam to rozumiem, że swawola bez pokuty zostać
27 III,17|           moje błogosławieństwo.~- Rozumiem i nie rozumiem - rzekł książę. -
28 III,17| błogosławieństwo.~- Rozumiem i nie rozumiem - rzekł książę. - Diabła
29 III,30|           rozporządzisz! Teraz już rozumiem, żeś mnie chciał doświadczyć,