Tom, Rozdzial

 1  I,11 |      chłodniejszego powietrza oraz rozmowa i kroki dwóch mężów zbliżających
 2  I,12 |         dwóch ludzi pilną zajętych rozmową. Jeden z nich, młody jeszcze,
 3  I,13 |        podkowy brzmiały już wesołą rozmową i zwykłym gwarem przy ucztach,
 4  I,17 |         śpi... Zmorzyła go, widać, rozmowa z tym głupim komendantem,
 5  I,17 |           pułkownicy; po czym znów rozmowa zwróciła się na pana Zagłobę.
 6  I,17 |        więźniów doszła następująca rozmowa dragonów otaczających wóz:~-
 7  I,20 |      czuprynę, wreszcie widząc, że rozmowa bierze niepożądany kierunek,
 8  I,23 |         książę zajęty jest tajemną rozmową z panem Suchańcem.~Przyszedł
 9 II,2  |          powstała mu obawa, aby ta rozmowa nie tyczyła się znów koni,
10 II,4  |           psa wściekłego zabił!~Tu rozmowa przeszła znowu na pana Wołodyjowskiego,
11 II,6  |          obozu nie wytkną.~Po czym rozmowa zeszła na Radziwiłła. Pan
12 II,7  |       Januszowi nie w smak była ta rozmowa, więc znowu zaczął de publicis.~-
13 II,8  |     postaci jak od jego diamentów.~Rozmowa przy stole stała się ogólną,
14 II,8  |              odparł Bogusław - ale rozmowa była na cztery oczy i dopieroż
15 II,11 |       niesłychane rzeczy! - rzekł.~Rozmowa była prowadzona w niemieckim
16 II,11 |       Lisola.~Na tym skończyła się rozmowa. Po wieczerzy odjechali.
17 II,18 |         stodole doszła następująca rozmowa:~- To ty, Kiemlicz? Co,
18 II,18 |         przy niej.~Tymczasem cicha rozmowa między ojcem i synami zmieniła
19 II,20 |      świadectwo!~Na tym urwała się rozmowa. Tymczasem uczynił się dzień
20 II,36 |         grożące niebezpieczeństwo. Rozmowa z synem, który bladł i drżał
21 II,36 |          dziewczynę przeprowadzać.~Rozmowa z Kmicicem uspokoiła ją
22 II,37 |       Kmicic.~Na tym skończyła się rozmowa. Kmicic odjechał spać do
23 II,38 |       Kmicic.~Na tym skończyła się rozmowa. Kmicic odjechał spać do
24 III,17|    szlachcic.~Na tym skończyła się rozmowa i wszystko zdawało się składać
25 III,17|     idyllach mówimy. Niesłuszna to rozmowa, jeno czasy takie, iż uwielbieniu
26 III,19|    Rzeczpospolita na łeb mu runie.~Rozmowa była prowadzona po niemiecku,
27 III,21|          miała ich pod dostatkiem. Rozmowa poczęła się od Częstochowy,
28 III,21| przestraszył!~Po czym wszczyna się rozmowa przeplatana kręceniem fartuszka,
29 III,32|      skończyła się pierwszego dnia rozmowa. We dwa tygodnie później