Tom, Rozdzial

 1  I,4  |        przeciw rozkazowi wystąpili. Z resztą prędzej by się tam tumult
 2  I,4  |            zimowych w domach zostali; reszta, mężczyźni w sile wieku,
 3  I,7  |               w różne strony, a sam z resztą ruszył naprzód. Jezdni szli
 4  I,7  |           przepraw na bagnach - żywo! Reszta pójdzie ze mną. O siekierach
 5  I,8  |           Czemużeś to nie umknął jako reszta twoich towarzyszów? O, tacy
 6  I,10 |               się kilku mniejszych, a reszta stała pod drzwiami, tłoczyła
 7  I,13 |    Wołodyjowskiego i poznajomił się z resztą kompanii.~- Okrutniem rad,
 8  I,21 |             zwódź, sam to widzisz, że reszta polskich ludzi poczyna się
 9  I,25 |                Wobec tych oczu i nosa reszta twarzy, okolonej w dodatku
10 II,10 |            siedmiobarwne na podłodze. Reszta komnaty była w mroku. Kmicicowi
11 II,12 |              na którym to fundamencie reszta odbudowaną być może. I widzę
12 II,13 |             Tomicki, wyszli za bramy, reszta oczekiwała ich z biciem
13 II,18 |               której była zgromadzona reszta oficerów. Miller zwrócił
14 II,19 | Kuklinowskiego?~- Tak jest.~- A gdzie reszta pułku?~- Rozbieżeli się.
15 II,19 |               lud zmarniał w połowie, reszta, zniechęcona, klęski, nie
16 II,33 |               środku, między muzyką a resztą oddziału, przybrany w różową
17 II,40 |              Kyritz z ośmiuset ludzi. Reszta tak fatigati, że się przed
18 II,41 |         ośmset piechoty pod Kyritzem, reszta tak znużona, iż ledwie na
19 III,4 |      pułkownika!~Tymczasem nadjechała reszta przedniej straży i stanęli
20 III,4 |             kilkudziesięciu jeźdźców, reszta leżała długim pasem na leśnej
21 III,5 |          wojskiem ruszą, on zaś sam z resztą piechot i ordą rychło za
22 III,6 |          oddychając szybko.~- A gdzie reszta szwedzkiego wojska? - spytał
23 III,7 |               Szynkler schronił się z resztą do zamku, lecz Polacy tymże
24 III,11|      obiecywał, co najwięcej, trzymać resztą sił w szachu tę armię szwedzką,
25 III,12|             czeladzi legło pod murem; reszta, pod nieustającym ogniem,
26 III,13|             czeladzi legło pod murem; reszta, pod nieustającym ogniem,
27 III,27|               kilkunastu towarzystwa, reszta zagnała się za nieprzyjacielem.
28 III,30|            pięćset głów tylko liczył, reszta wykruszyła się w ciągłych
29 III,30|          rzecz była ordynans oddać, a reszta waści sprawa! Czołem, czołem!