Tom, Rozdzial
1 I,5 | lada jaką partię zebrać potrafi. Co mi czynią? kogo ja się
2 I,6 | któż zgadnie, któż wypisać potrafi! Miłość jako nasionko leśne
3 I,7 | Ale już tego nikt udać nie potrafi, choćby najlepszy malarz.
4 I,10 | tylko praktyka wyrabia. Potrafi on nieraz uderzyć jak nawałnica
5 I,10 | szlachty i w ryzie utrzymać ją potrafi.~- Posłać po Skoraszewskiego!
6 I,10 | litewską, i on jeden to uczynić potrafi. Ulitujcie się nad ojczyzną
7 I,17 | mówisz waćpan, że i szablą potrafi się zastawić? - pytał Stankiewicz.~-
8 I,17 | hetmana odmalować, i lepiej to potrafi niż każdy z nas.~- Ba! -
9 I,17 | ominąć albo okpić, a on to potrafi.~- Jeno że kraju nie zna...~-
10 I,19 | Szwedów pod Klewanami, każdy potrafi.~Ganchof milczał.~Książę
11 I,22 | zrozumiał, że ani on nie potrafi być tak obojętnym, ani ta
12 II,1 | wszystko może, wszystko potrafi, z każdej toni się wyratuje
13 II,8 | ślicznej fortecy... Co? Kto to potrafi?... To się nazywa intryga
14 II,16 | Najświętsza Królowa nie potrafi nas zasłonić i zwycięstwa
15 II,18 | mu tylko o to, czy z dołu potrafi dostać się do otworu armaty,
16 II,28 | jako i bez mojej rady coś potrafi, a to sami widzicie, że
17 II,33 | Czarniecki w ryzach utrzymać ich potrafi.~- Chybaby mieszkał między
18 II,36 | głosem - ale pan starosta potrafi się pomścić. Kmicic rozśmiał
19 II,37 | pohańbić!... Jeden Bogusław to potrafi!~- Takiego żołnierza pogrążyć!~-
20 II,38 | pohańbić!... Jeden Bogusław to potrafi!~- Takiego żołnierza pogrążyć!~-
21 III,3 | moje dla tej krainy ocenić potrafi, ufności mojej nie zawiedzie
22 III,3 | waszej królewskiej mości cuda potrafi, ale po ludzku rzeczy biorąc,
23 III,17| książęcej mości zrozumieć potrafi.~Tu pan miecznik, zachwycony
24 III,17| panny zakopywano i ona jedna potrafi wykalkulować miejsce, bo
25 III,23| bardziej nadzieję, czy się potrafi utrzymać.~Pobity Bützow
26 III,23| ścinał. A wiesz, że on to potrafi. Chcieliśmy go złowić u
27 III,24| dywizji, ale był pewien, że potrafi ją osadzić i wszelkie jej
28 III,25| dywizji, ale był pewien, że potrafi ją osadzić i wszelkie jej
29 III,30| wie, czego jeszcze dokonać potrafi.~Dawne jego winy wielkie,
|