Tom, Rozdzial
1 I,3 | rozpoczął:~- Jaśnie wielmożna panno podkomorzanko...~- Łowczanko -
2 I,3 | Kmicic.~- Jaśnie wielmożna panno łowczanko, a nam wielce
3 I,3 | ujmie...~- Jaśnie wielmożna panno łowczanko dobrodziejko,
4 I,4 | rzekł:~- Jaśnie wielmożna panno łowczanko dobrodziko! My
5 I,5 | zbliżył się do panny.~- Panno! - rzekł. - Nie ukrywaj
6 I,7 | pomaga, ozwał się:~- Mościa panno... wolna jesteś!...~Wówczas
7 I,8 | można powiedzieć: "Mościa panno, rok bym w zaloty jeździł
8 I,8 | wdzięcznym gościem.~- Moja mościa panno! - odpowiedział pan Michał. -
9 I,8 | stron rodem?~- Nie, mościa panno. Ja z Ukrainy, z ruskich
10 I,8 | Bóg mi świadek, mościa panno, że nie przyjechałem się
11 I,8 | będzie czuwał?... Moja mościa panno! posądzają żołnierzów o
12 I,8 | przed Oleńką.~- Moja mościa panno! - mówił klęcząc. - Dziedziczyłem
13 I,8 | indziej nie było!~Moja mościa panno, nie ofiarujże mi zapłaty
14 I,13 | co chwila: "Tak, mościa panno, jako żywo!", i nie rozumiał
15 I,20 | przemógł.~- Ach! mościa panno! - odrzekł stłumionym ze
16 I,20 | sprawić. Przebierasz miarę, panno, jako żywo, przebierasz
17 I,20 | rady, a Kmicic rzekł:~- Panno! za dwa pacierze masz być
18 I,21 | znowu:~- Tegom się po tobie, panno, nie spodziewał... Bogdaj
19 I,24 | jeszcze stoisz?~- Moja mościa panno! - mówił dalej Kmicic, gdy
20 I,24 | rozbija, bez rady, mościa panno, bez rady!... Nie masz tu
21 II,3 | cofnął się ze zdumieniem.~- Panno Mądra! - zakrzyknął - do
22 II,3 | zdobyczny...~- Jako żywo! Panno Można! - zakrzyknął stary.~-
23 II,12 | Panienko Najświętsza! Panno Złota! Królowo Anielska!
24 II,17 | chrzęści!~- Najświętsza Panno! osłaniajże sługę swego! -
25 II,30 | człowieczeństwa boskiego Matko i Panno! Ja, Jan Kazimierz, Twego
26 II,30 | łaski boskiej i Twojej, Panno Przeczysta!~Tu znów przerwał
27 II,31 | człowieczeństwa boskiego Matko i Panno! Ja, Jan Kazimierz, Twego
28 II,31 | łaski boskiej i Twojej, Panno Przeczysta!~Tu znów przerwał
29 III,17| rzekł:~- Przebacz, anielska panno!... Duszę mam pełną zgryzot
|