Tom, Rozdzial
1 I,17 | Michał jął się kręcić na kulbace.~- A żeby tak gdzie Szwedów
2 I,18 | porządku, poprawił się w kulbace i krzyknął:~- Naprzód!~Laudańscy
3 I,18 | podtrzymali chwiejącego się na kulbace, mały rycerz zaś sunął w
4 I,23 | będziemy w ogniu i w dymie, na kulbace dzień i noc. Do tego mnie
5 I,26 | Bogusław przechylał się w kulbace, jakby chcąc próbować oporu,
6 I,26 | przekręcił się jak wąż w kulbace ku Lubieńcowi i całą siłą
7 II,3 | czy po chłopsku, czy na kulbace, czy piechotą, wszystko
8 II,9 | i kur natroczonych przy kulbace, jechał wśród tumanu pierza.
9 II,18 | Zziąbłem. Zaraz mi lepiej.~- Na kulbace się wasza miłość rozgrzeje.
10 II,20 | spał długo, kiwając się na kulbace. Zbudziło go dopiero białe
11 II,33 | kołysał się nieco na wysokiej kulbace, od czasu do czasu spoglądał
12 III,4 | Szwed pochylał się jeno na kulbace, by cios nieprzyjacielowi
13 III,4 | więc wyprostował się w kulbace, podniósł szabelkę i puścił
14 III,6 | jakby go coś podrzuciło w kulbace, i wypalił z pistoletu.~-
15 III,6 | nadeszła, pochylił się w kulbace, ścisnął konia ostrogami
16 III,6 | Wówczas wyprostował się już w kulbace jak do cięcia. Straszny
17 III,6 | więc pochylił się na nowo w kulbace i pomknął jak strzała z
18 III,9 | pochodzie. Żołnierz spał w kulbace, jadł, i pił nie zsiadając;
19 III,9 | mówił przeciągając się w kulbace - człek jadł, spał i na
20 III,9 | go porwało, bo aż wstał w kulbace i jeszcze potężniej zakrzyknął:~-
21 III,9 | niewart być podogoniem przy kulbace... Największa wiktoria w
22 III,15| brać, po udach klepać i na kulbace na obie strony się przechylać.~-
23 III,27| Po drodze kładł się na kulbace, czołem bił o kark koński
24 III,27| wyciągnął buławę z tulei przy kulbace i rzekł:~- To już zawrócić
25 III,27| Kmicic.~Książę pochylił się w kulbace; kary koń zdawał się ziemi
26 III,27| bardziej, wyprostował się w kulbace, szablę puścił na temblak
27 III,27| Nagle pan Andrzej stanął w kulbace i podniósłszy obie ręce
28 III,30| Tatar tyle miał zaszytych w kulbace, tołubie i czapce szwedzkich
29 III,30| nakołatał, nocy bezsennych na kulbace spędził, krwi swojej i cudzej
|