Tom, Rozdzial
1 I,4 | przy nim na długiej ławie z dziesięć niewiast, starszych i młodszych,
2 I,10 | powinien... Jeszcze mu każę dać dziesięć dukatów na drogę.~Trębacz
3 I,10 | znający wojnę jak swoje dziesięć palców i odwagi nieporównanej.
4 I,11 | posępnie Jan. - Dawniej na dziesięć zwycięstw przychodziła jedna
5 I,13 | pożarze Wilna, które już dziesięć dni gorzało, coraz sroższym
6 I,13 | Szlachta poczęła je liczyć:~- Dziesięć, jedenaście, dwanaście...~
7 I,19 | komendanta birżańskiego, a w dziesięć dni od samego Pontusa de
8 I,23 | do trąby włożą, temu i w dziesięć lat przypomną, a już szlachta
9 I,26 | to, żem ja sobie kazał z dziesięć wiader wody rano na łeb
10 II,1 | robią?~- Czasem wezmą sztuk dziesięć, dwanaście, ile jest, i
11 II,3 | wojna, to wojna!~- Choćby i dziesięć wojen było, w bitwie jeno
12 II,4 | Duża kupa idzie?~- Będzie z dziesięć koni.~- Bandoleciki mieć
13 II,6 | gdyśmy na pięć albo na dziesięć tysięcy hultajstwa napsuli,
14 II,10 | ustępowało?~- Naszego narodu jest dziesięć razy tyle; dostatków Bóg
15 II,15 | Przyjdę za trzy, za cztery, za dziesięć po oblężeniu; za rok, za
16 II,15 | rzecz, ale ten kościół jest dziesięć razy wyżej, niż był wczoraj,
17 II,19 | gorączka trawi, że wolałbym dziesięć szturmów niż to oczekiwanie.~-
18 II,23 | tacy, którzy widzieli z dziesięć tysięcy, iż się końca szeregów,
19 II,28 | jednej byłoby dosyć? Blisko dziesięć tysięcy ludzi pod tą tam
20 II,29 | szlachty przyjmował, który po dziesięć tysięcy własnych wojsk trzymał,
21 III,1 | i zawziętością trawiony. Dziesięć tysięcy koni tratowało za
22 III,3 | jeno okiem rzucą. Jest ich dziesięć tysięcy jazdy i ośm piechoty
23 III,3 | tak można wymiarkować?~- Dziesięć tysięcy jazdy i ośm piechoty,
24 III,4 | zapadły w dół konia. Przeszło dziesięć rapierów zmierzyło się teraz
25 III,6 | kapelusz!~- Zacny był koń, ale dziesięć takich za te skarby kupisz!~
26 III,15| wielka msza polowa, której dziesięć tysięcy ludzi wojsk kwarcianych
27 III,21| musiał staczać co dzień po dziesięć mniejszych... i przegrywać.
28 III,23| skutku to, co zamierzył, w dziesięć dni ukończył przygotowania,
29 III,27| waszym miłościom, mało na dziesięć łokci w górę podlatywał,
|