Tom, Rozdzial

 1  I,6  |          leż zimowych i skąd mogli wiedząc, że z wiosną wojna rozgorzeje
 2  I,8  |          cztery strony świata, nie wiedząc, gdzie głowę poza cekhauzem
 3  I,13 |            i jak nieprzytomny, nie wiedząc, dokąd i po co idzie.~Uczta
 4  I,26 |     dobrowolnie, niż dłużej służyć wiedząc, że grzechowi i zdradzie
 5 II,1  |       przez lasy głębokie, sam nie wiedząc, dokąd jechać, co począć,
 6 II,6  |     wahając się, a raczej same nie wiedząc, co począć. Na Rusi Buturlin
 7 II,6  |           przed panem Sapiehą, nie wiedząc, co dalej mówić; lecz prędko
 8 II,11 |           drgające, promienne, nie wiedząc, co mają przed oczyma.~Wtem
 9 II,15 |           wypadali z namiotów, nie wiedząc, gdzie się obrócić, w którą
10 II,15 |            dobrze swej klęski, nie wiedząc, skąd nieprzyjaciel nadejść
11 II,17 |         się wkradać do jego serca. Wiedząc, że na niego winę złożą,
12 II,17 |          się na murach. Załoga nie wiedząc, co się stało, chwyciła
13 II,26 |         mnie roznieśli... Wszelako wiedząc, że książę hetman ma przeciw
14 II,32 |       ruszać żółtymi wąsikami, nie wiedząc, co rzec, a król dodał:~-
15 II,33 |            zaś nie zatrzymywali go wiedząc, że człek strapiony ni do
16 II,40 |            von Kyritza, który, nie wiedząc poprzednio, gdzie książę
17 III,2 |          odjechał i Czarniecki nie wiedząc, gdzie jestem, poradzić
18 III,4 | zmartwieniu, trudzie, bezsenności, wiedząc, że na końcu drogi nie jadło
19 III,4 |            tam uderzał jak piorun, wiedząc, że w ręcznej walce jazda
20 III,11|       nadzwyczajne. Pan Michał też wiedząc, że to na Bogusławową szyję
21 III,11|       mogąc przyjść do sprawy, nie wiedząc, kto swój, kto nieprzyjaciel,
22 III,18|          żyliśmy w strapieniu, nie wiedząc, co nas czeka, i wszystko
23 III,19|         Okrutnie był zdziwiony nie wiedząc, po co go przywieźli i po
24 III,24|   przechodzili tuż, tuż, ani o tym wiedząc. Duglas też pójdzie pewnie
25 III,25|   przechodzili tuż, tuż, ani o tym wiedząc. Duglas też pójdzie pewnie
26 III,27|         miłosierdzia. Lecz ordyńcy wiedząc, że nie odprowadzą tych
27 III,28|            za ciasno.~Więc sam nie wiedząc, co począć, zwierzył się
28 III,31|      karmicielką mniszek.~Miecznik wiedząc, że na chwałę bożą ma iść