Tom, Rozdzial

 1  I,7  |        przez chwilę ruszając mocno wąsikami i kręcąc głową; następnie
 2  I,7  |         Pan Wołodyjowski patrzył i wąsikami srodze ruszał. Tymczasem
 3  I,8  |      Wołodyjowski ruszając żółtymi wąsikami. - Co mi szkodzi!~Była jednak
 4  I,8  |    Wołodyjowski ruszył woskowanymi wąsikami, które mu wyżej nosa sterczały -
 5  I,8  |          zaczął raz po razu ruszać wąsikami z ukontentowania.~"Do rzeczy,
 6  I,9  |      Radziwiłła, odetchnął, ruszył wąsikami i rzekł:~- Owóż, jak waćpan
 7  I,13 |         Michał począł ruszać mocno wąsikami.~"Nie będziesz ty się miał
 8  I,13 |        chrzęst jej lamowej sukni i wąsikami tak z żalu ruszał, jakby
 9  I,17 |           patrzy na stado owiec, i wąsikami przy tym ruszał.~Pan Kowalski
10  I,17 |    wszelako milczał i począł tylko wąsikami ruszać. Stary zaś szlachcic
11 II,6  |             Pan Wołodyjowski tylko wąsikami coś ruszał, nie mniej od
12 II,6  |         Wołodyjowski dziwnie jakoś wąsikami ruszał, gdy nowy regimentarz,
13 II,32 | Wołodyjowski począł ruszać żółtymi wąsikami, nie wiedząc, co rzec, a
14 III,4 |         nań z podziwem, a on tylko wąsikami raz po raz ruszał, bo także
15 III,6 |            się chwytał, pan Michał wąsikami ruszał.~- Tożem ja waści
16 III,7 |         Michał począł tak okrutnie wąsikami ruszać i po szabli się macać,
17 III,8 |     Wołodyjowskiego, któren ruszył wąsikami, skłonił się i odrzekł:~-
18 III,8 |           on stał spokojnie, tylko wąsikami ruszał raz po razu.~Nagle
19 III,12|   najniewinniejszy iocus, to zaraz wąsikami rusza jak wściekły chrabąszcz!
20 III,13|   najniewinniejszy iocus, to zaraz wąsikami rusza jak wściekły chrabąszcz!
21 III,14|      począł oczyma mrugać i srodze wąsikami ruszać, wreszcie rzekł:~-
22 III,14|          ale tak przy tym złowrogo wąsikami ruszył, że Zagłobę ciarki
23 III,27|            Mały rycerz westchnął i wąsikami ruszył.~- Nie mam szczęścia,
24 III,27|            znalazł...~To rzekłszy, wąsikami groźnie ruszył. Rössel popatrzył
25 III,27|         odetchnął także i przestał wąsikami ruszać.~- Pozwólcie mi,
26 III,27|         oczy hetmańskie patrzył, a wąsikami ruszał.~- Co myślisz waść? -
27 III,27|       Wołodyjowski począł okrutnie wąsikami ruszać.~- Jać się za przykład
28 III,32|          wiatr począł tak poruszać wąsikami pana Michała, czy wzruszenie,