Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
wachal 1
wachlarza 1
wachlujac 1
wachmistrz 28
wachmistrza 7
wachmistrzem 4
wachmistrzu 7
Frequency    [«  »]
28 tamtej
28 tydzien
28 uciekac
28 wachmistrz
28 wasikami
28 wiedzac
28 wlos
Henryk Sienkiewicz
Potop

IntraText - Concordances

wachmistrz

   Tom, Rozdzial
1 I,3 | wyskoczy.~- Na Boga ! to mój wachmistrz Soroka; coś się musiało 2 I,3 | rzekł pan Andrzej.~Tymczasem wachmistrz zbliżywszy się osadził konia 3 I,5 | przejeżdżać bezpiecznie.~Wachmistrz Soroka przybliżył się do 4 I,5 | było ciemno, cicho, głucho. Wachmistrz Soroka zeskoczył pierwszy 5 I,5 | Słucham! - odpowiedział wachmistrz.~Kmicic zlazł z konia. Drzwi 6 I,17 | staniemy na popas? - pytał wachmistrz zbliżywszy się ku niemu.~ 7 I,17 | który do komendanta - rzekł wachmistrz - powiedz mu, że szkapy 8 I,17 | Staniem tam i tak! - rzekł wachmistrz. - Trzeba szkapom wytchnąć.~ 9 I,17 | kołpaczek i uśpionego głęboko.~Wachmistrz począł go szarpać bez ceremonii.~- 10 I,17 | panie komendancie? - pytał wachmistrz.~- Ruszaj do wszystkich 11 I,24 | wyciętej. Na czele ich stanął wachmistrz Soroka, dawny sługa Kmiciców, 12 I,24 | gotowi, już na dziedzińcu...~Wachmistrz wyszedł, a oni poczęli się 13 I,25 | mruknął Soroka.~- A teraz wachmistrz za mną! - krzyknął Kmicic.~ 14 I,25 | rzekł:~- Lej mi wodę na łeb!~Wachmistrz wiedział z doświadczenia, 15 I,26 | może to karczma.~- Niech wachmistrz ruszy naprzód obroki przygotować. 16 I,26 | zniknęli goniący.~Wówczas wachmistrz zwrócił się do kowala i 17 I,26 | powiekę i lewy wąs osmolone. Wachmistrz począł naprzód dotykać z 18 I,26 | wrócą?~- Tamci nie wrócą ~Wachmistrz złożył drżącymi rękoma głowę 19 II,1 | owszem, zimna woda, którą wachmistrz obmywał ranę, zdawała się 20 II,1 | Żeby go pioruny zatrzasły!.~Wachmistrz uciął, a po chwili rzekł:~- 21 II,1 | i poczęli drzemać, jeno wachmistrz podnosił czasem głowę i 22 II,14 | co masz pod ręką!~Stary wachmistrz uwinął się wprędce. Przyniósł 23 II,34 | szlachty.~Dopieroż i stary wachmistrz jął obejmować kolana pańskie.~- 24 II,34 | permisji - rzekł krótko wachmistrz.~- Trzymaj! - rzekł Kmicic 25 II,39 | się starszy Tatar, jakoby wachmistrz ordyński, i uderzywszy czołem, 26 II,40 | tego człowieka?~- Zna. To wachmistrz Soroka... Onże mi pomagał 27 II,42 | rozkazu! - odpowiedział wachmistrz starając się nie pokazać 28 III,30| muszkiety. Dowodził nią dawny wachmistrz Soroka, teraz do godności


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License