Tom, Rozdzial
1 I,1 | par oczu dziewcząt, które spać się nie pokładły, aby go
2 I,5 | strzemię rotmistrzowi.~- Iść spać! - rzekł Kmicic. - Kto się
3 I,5 | sąsiad bliski. Ten zdawał się spać spokojnie, jeno z boku,
4 I,7 | Gasztowt podpiwszy krupniczkiem spać idzie, a one z panem Wołodyjowskim
5 I,7 | dobranoc waćpannom, czas spać. A niech się tam której
6 I,8 | ROZDZIAŁ 8~Te myśli spać mu nie dały następnej nocy.
7 I,11 | posiliwszy i napiwszy, zaraz spać poszedł, a pan Jan z panem
8 I,18 | ze wsi przyniosą, a teraz spać! Nad strażami będzie miał
9 I,21 | cierpię... W nocy coś mi spać nie daje, coś chodzi po
10 II,6 | o posiłki. Możesz ojciec spać spokojnie.~- Aha! wiedziałem
11 II,9 | kwatery na przedmieściu, ale spać nie mógł. Trawiła go gorączka
12 II,12 | opiece i niech każdy pójdzie spać spokojnie, bo gdzież ma
13 II,15 | nie śpi?~- Ja zaś miałbym spać w taką noc! - odpowiedział
14 II,15 | mną zaś jest Babinicz. Oba spać nie możemy, bo strasznie
15 II,16 | trzy noce z rzędu mógł nie spać, bez szkody dla sił i zdrowia.~
16 II,18 | do stodoły.~- Możecie iść spać - rzekł ów, który Kuklinowskiemu
17 II,23 | byśmy się w nienawiści spać nie układli.~- Niechże tak
18 II,34 | Babinicza. A teraz ruszaj spać do Kiemliczów!... Jutro
19 II,34 | Kmicic zaś długo jeszcze spać się nie kładł, ale wreszcie
20 II,37 | rozmowa. Kmicic odjechał spać do kwatery, bo był strudzon
21 II,38 | rozmowa. Kmicic odjechał spać do kwatery, bo był strudzon
22 II,41 | febrą i dziennym trudem, spać już poszedł. Ze snu głębokiego
23 III,5 | tego położyli się Szwedzi spać nic w usta nie biorąc i
24 III,5 | Toteż od męki głodowej spać nie mogli. Nim drugi kur
25 III,7 | rzekł Wołodyjowski. - Lepiej spać pójdźmy, bo późno.~Wszyscy
26 III,9 | Zjedz licha i daj mnie spać! Co tam, panie Michale?
27 III,9 | kręci dniem i nocą, jeść i spać nie potrzebując.~Pan Czarniecki
28 III,14| teraz.~- Waćpan idź naprzód spać - rzekł Zagłoba.~- Prawda!
|