Tom, Rozdzial

 1  I,6  |  zachęcały. Brzmiały też głośną sławą imiona hetmanów koronnych,
 2  I,6  |          ludzkich zjawiało, ale sława za wojska ani za pomoc starczyć
 3  I,14 |     innych nazwiskiem, męstwem, sławą, zuchwałym przykładem, gotowością
 4  I,14 |         zuchwały, okryty wielką sławą rycerską, noszący znamienite
 5 II,6  | potwierdzały dawną opinię męża, sława jego rosła coraz bardziej,
 6 II,6  |       rozłączy, bo i po śmierci sławą się dzielić będziem!~Okrutne
 7 II,7  |      nieśmiertelną przyozdobiły sławą; z nie większą siłą zbił
 8 II,11 |      powstrzymało nieśmiertelną sławą okryte nazwisko.~Poczęto
 9 II,14 |       uszczerbek poniosłaby twa sława Poliocertesa - nie mówiąc
10 II,14 |          uspokoi cię, pocieszy, sławą i czcią przyozdobi!~To rzekłszy
11 II,17 | powiadam... ratunek, zbawienie, sława... już, już... niedługo!~
12 II,18 | połączonych, niech opromieni je sława i poświęcenie.~- Nie nazywam
13 II,19 |        ktom jest, ażeby uczciwa sława przy moim nazwisku została
14 II,25 |      tylko dzielić się z innymi sławą i zasługą, tam rozdrażniona
15 II,39 |      pozyskać, Janusza pomścić, sławą się okryć, a do tego potęgę
16 III,1 |      równam się z twoją, panie, sławą, ale gdybym był Karolem
17 III,1 |        poprzedzał je postrach i sława zwycięstwa.~- Nie masz Czarnieckiego! -
18 III,2 |      łubniańskich, gdy mąż jej, sława i ukochanie narodu, pełen
19 III,4 |         to byli weterani okryci sławą w Bóg wie ilu ziemiach i
20 III,6 |         zwycięstwo, tedyby cała sława spłynęła na Czarnieckiego.~
21 III,6 |         pod Beresteczkiem. Lecz sława jego wyrosła głównie po
22 III,12|        go "konfuzja", od której sława jego wielce może ucierpieć.
23 III,12|      gawędy nie mam czasu, a ni sławą, ni komendą dzielić się
24 III,13|        go "konfuzja", od której sława jego wielce może ucierpieć.
25 III,13|      gawędy nie mam czasu, a ni sławą, ni komendą dzielić się
26 III,15|   Skandynawowie, zgodnie ze swą sławą, jak na żołnierzy przystało.
27 III,15|       bo inaczej przepadła moja sława! Przez te małpy - żeby je
28 III,26|       Chowańskiego z tak wielką sławą podchodził, i dawni kompanionowie