Tom, Rozdzial

 1 II,5  | Rzeczypospolitej!~- Jegomość znasz pana Sapiehę? - pytał Stanisław Skrzetuski.~-
 2 II,8  |              powrót przyjąć... a i pana Sapiehę o instancję prosić... Twarz
 3 II,8  |                  a za tydzień uderzę na Sapiehę.~- Toś Radziwiłł! - rzekł
 4 II,20 |               że w Tykocinie przez pana Sapiehę oblężon i że już po nim.~-
 5 II,20 |      odpowiedział:~- Oblężon przez pana Sapiehę.~- Sprawiedliwe sądy boże! -
 6 II,29 |                wówczas zgniotą we dwóch Sapiehę, zetrą jego siły, zetrą
 7 II,34 |               lecz na Tykocin i na pana Sapiehę uderzyć zamyśla. Że zaś
 8 II,39 |                daleko. Uderzyło to pana Sapiehę, że po drodze trudno się
 9 II,40 |             swymi bladymi oczyma w pana Sapiehę.~Pan Sapieha, widząc ową
10 II,40 |                 poraził pana Krzysztofa Sapiehę, odebrał Tykocin, dlatego
11 II,41 |            uderz jutro w bitwie na pana Sapiehę, a ja pojutrze tego gemajna
12 II,41 |        Zdradziłeś Radziwiłłów, zdradźże Sapiehę...~- Ostatnieli to słowo
13 III,2 |               hetmanów koronnych i pana Sapiehę litewskiego. Wielcy to żołnierze,
14 III,2 |            Radziwiłła, o tym, jako pana Sapiehę na ludzi wyprowadził.~-
15 III,3 |                 tam? - spytał ujrzawszy Sapiehę.~- Nic! Pan starosta nie
16 III,12|      nieostrożność może i spotkają pana Sapiehę wymówki, a co najmniej zimne
17 III,13|      nieostrożność może i spotkają pana Sapiehę wymówki, a co najmniej zimne
18 III,14|               książę Janusz, przez pana Sapiehę i konfederatów przyciśnięty,
19 III,16|           piorun, że Tykocin przez pana Sapiehę wzięty, a książę hetman
20 III,17|                    Jedno z dwojga: albo Sapiehę zastaniem jeszcze na Podlasiu
21 III,17|                trzy dni muszę, muszę na Sapiehę wyruszyć. ~- To właśnie!
22 III,18|                  Ja i tak za dwa dni na Sapiehę ruszam, bo mus! Przez ten
23 III,20|        zachorzeć, mógł być pobity przez Sapiehę, a wówczas niezawodnie powstałby
24 III,20|               strzeżono.~- Znam ja pana Sapiehę - mówił, pokrzepiając siebie
25 III,20|         Bogusław zniósł pana Krzysztofa Sapiehę koło Brańska; kilka chorągwi
26 III,20|                  którą król świeżo pana Sapiehę przyozdobił, musi dać temu
27 III,20|              który nie czekając na pana Sapiehę, sam wielkimi pochodami
28 III,21|              rozbiliśmy pana Krzysztofa Sapiehę i wycięliśmy dwie chorągwie