Tom, Rozdzial

 1  I,14 |        Wszystko otrzymasz, czegoś pragnął i pożądał - rzekł uroczyście
 2  I,18 |        się komenda oficera, który pragnął widocznie wprowadzić wszystkich
 3  I,19 |     odgadł natychmiast z tego, że pragnął przebrać się do Horotkiewicza
 4  I,22 |         zaciężyła mu poprzednio - pragnął bowiem tą ucztą nie tylko
 5  I,22 |     opierają się unii ze Szwecją; pragnął okazać, że kraj cieszy się
 6  I,23 |    skończonej uczcie, pan Andrzej pragnął koniecznie widzieć się z
 7  I,23 |           słyszał, jakobym korony pragnął. Na to jeszcze za wcześnie...
 8 II,1  |         głębokie lasy - a obecnie pragnął zostać w onej leśnej chacie,
 9 II,5  |       Szczuczyna było niedaleko - pragnął więc tylko dać wytchnienie
10 II,9  |     Przasnyszowi, skąd na Pułtusk pragnął się przebrać do Warszawy.~
11 II,13 |            Sam niczego więcej nie pragnął, nie pożądał. Cała dusza
12 II,14 |      jasnogórcy mieli się bronić. Pragnął ich tylko uprzedzić, by
13 II,14 |     samego powodu Burchard Miller pragnął skończyć prędko. Wiódł on
14 II,17 |          jeno do sławy słać drogę pragnął, ale masz słuszność, że
15 II,19 |       własnej szczęśliwości tylko pragnął, tedybym ręce wyciągnął
16 II,22 |          tym magnacie, którego by pragnął pożreć na surowo.~Lecz z
17 II,24 |          Kmicicowi, poświęcił go, pragnął tylko króla ratować.~- Na
18 II,24 |       zbliżanie się śmierci, więc pragnął tylko życie sprzedać drogo. "
19 II,25 |      nikim i przed niczym; Janusz pragnął korony i świadomie szedł
20 II,35 |          duszy.~Jednak począwszy, pragnął jak najprędzej doprowadzić
21 II,39 |       mierzyć się z nimi, czy też pragnął odciągnąć hetmana daleko
22 III,3 |          zaciekle i nieubłaganie. Pragnął przerazić; ale były to strachy
23 III,6 | ważniejszego wskórać; dlatego tak pragnął połączyć się z Lubomirskim,
24 III,16|    dreszcz na myśl o tej chwili i pragnął jej tak prawie mocno jak
25 III,23|      wyprawy, ale właśnie dlatego pragnął stanąć na czele sił jak
26 III,26|           chciał tego uczynić, bo pragnął nie sobie tylko, lecz Rzeczypospolitej
27 III,29|           nim i serce. Z początku pragnął on pojąć Anusię za żonę
28 III,29|     natarcia. Miecznik tak dalece pragnął popisać się ze swoją znajomością