Tom, Rozdzial
1 I,10| ucierpiała, wystarczy ten głodny naród przepędzić i za morza do
2 I,10| przed obcymi jako polityczny naród pokazać. Cała usilność nasza
3 I,13| rzecze pan Zagłoba. - Mdły to naród, bo ziemia tam okrutnie
4 I,13| wiedzieć, że Szwedzi, jako to naród ustawicznie w wodzie brodzący
5 I,13| Koroną Polską, to jest, aby naród narodowi, senat senatowi,
6 I,25| wojewodzie za to, że polityczny naród na naszą obronę sprowadził.
7 I,25| może być inaczej, bo taki naród musi zginąć, musi pójść
8 II,9 | twierdzili przeciwnie, że to jest naród wilkołaków, chętnie ludzkim
9 II,9 | a przecie wrócił, bo go naród nie odstąpił, gdyż bojaźń
10 II,11| przybyłem więc tutaj, gdzie i naród jest mojemu pokrewny, i
11 II,11| Wrzeszczowicz - a że ten naród ginie, nie potrzebuję się
12 II,11| przytrafić? Który by w świecie naród nieprzyjacielowi do zawojowania
13 II,11| zabili ojczyznę, ile cały naród.~"Szaleni, swawolni, źli
14 II,12| dopomogli; ale jakkolwiek naród nasz nisko upadł, jakkolwiek
15 II,14| wysilenia, by niewdzięczny naród ratować; i do pana kasztelana
16 II,20| zdumieniem: "Jestli to ten sam naród, który wczoraj jeszcze opuścił
17 II,20| zginąć!"~Zapomnieli, że ten naród ma jeszcze jedno uczucie,
18 II,20| z odrętwienia.~- To inny naród! - mówili ze zdumieniem
19 II,21| Kmicic - ciężko zawinił nasz naród, grzeszny jest i słusznie
20 II,21| pytam, gdzie jest taki drugi naród, w którym bý chwała Boga
21 II,21| Próżno patrzę, gdzie drugi naród, w którym tak otwarty kandor
22 II,21| mój panie, zawinił ten naród ciężko, zgrzeszył przez
23 II,21| lekkość... Ale któryż to jest naród nigdy nie błądzący i gdzie
24 II,22| przesądzasz i hańbę na cały naród przez to rzucasz, w którym,
25 II,25| świeccy twierdzili, że cały naród od Karpat do Bałtyku, tak
26 II,27| Im niżej poprzednio upadł naród, tym wyżej teraz podnosił
27 II,27| zdumieniem radosnym, że i naród do owej naprawy dojrzał,
28 III,8| szanują, a to polityczny naród!~- Niech trębacz trąbi,
|