Tom, Rozdzial

 1  I,8  |          pan Michał, kontent, że ma jakowąś w rozmyślaniach przerwę.~-
 2  I,23 |          delię podszyć... Ale teraz jakowaś bolączka wyrosła mi na sumieniu.
 3  I,23 |              Myślę, że w tym będzie jakowaś zdrada, chybaby elektor
 4  I,25 |          wtem święci Pańscy zesłali jakowąś chorągiew. Myśleliśmy zrazu,
 5 II,2  |     zgładzić winy, jeśli nie służbą jakowąś ciężką i niezmierną, a uczciwą
 6 II,5  |          głowę nad tym łamał, bo to jakowaś tajemnica... Ale radzi dobrze,
 7 II,9  |          panem najeźdźcę, byle mieć jakowąś odmianę - wstyd było teraz
 8 II,11 |         życzył Kmicic, jak poczynać jakowąś robotę, lecz ludzi chętnych
 9 II,17 |     należała się już lepsza wieść i jakowaś pociecha z kraju!~Ksiądz
10 II,22 |         nadymać.~- Gdyby chodziło o jakowąś zmowę ze Szwedami - rzekł
11 II,28 | wojewodzińskim zebrało, ledwie jest jakowaś siła na obronę Rzeczypospolitej,
12 II,36 |           jaśnie wielmożnego pana o jakowąś kolaskę zamykaną i blachami
13 II,36 |           to do mnie, bo mi tu chcą jakowąś nieszczerość wyrządzić.~-
14 II,39 |              nie mniemajcie, abyśmy jakowąś klęskę już ponieśli. Szkoda
15 II,40 |             znaleźć, ale przy tym i jakowąś dzikość w duszy, która wybuchała
16 II,41 |          mimo febry komponuję, żeby jakowąś zasługę mieć przed Panem,
17 III,1 |              a za lasem stała także jakowaś jazda. Otoczono nas wedle
18 III,4 |             lepsze, bądź że polskie jakowąś drogą pomęczone, dość, że
19 III,11|             mu chodziło o to, ażeby jakowąś przewagą wojenną pamięć
20 III,12| zapamiętałych, a jeśli zdarzyła się jakowaś ochota, to właśnie w czasie
21 III,13| zapamiętałych, a jeśli zdarzyła się jakowaś ochota, to właśnie w czasie
22 III,14|        koncept wysilał, żeby ułożyć jakowąś zabawę albo konną kawalkadę,
23 III,14|             podnieść, a cóż dopiero jakowąś nadzieję powziąść. Sami
24 III,14|            zupełnie tak było, jakby jakowaś zaraza padła na serca. A
25 III,18|             niej jeno i przyrodzona jakowaś nieśmiałość afektom stała
26 III,18|              nawet zbiera mi się na jakowąś obłożnicę, bom wczoraj tak
27 III,21|            żadnej) jadę ostrzec, by jakowąś obronę tamtym prowincjom
28 III,29|             w przerażeniu.~- Zdrada jakowaś! - zawołał pan Tomasz. -