Tom, Rozdzial
1 I,4 | obraza boska! Tego u nas nie bywało!... Pierwszego dnia zaczęli
2 I,4 | przeciw Bogu! Spokojnie tu bywało jak nigdzie, a teraz choć
3 I,7 | zwyczaj narzekać.~Nieraz, bywało, długimi wieczorami zimowymi
4 I,7 | ciężkie, jakich jeszcze nie bywało. Najlichszy nieprzyjaciel
5 I,8 | samym afekt zapalał się, bywało, tak jak słoma, ale i gasł
6 I,10 | warcholić. Tak już nieraz bywało!~- Z czym się bronić? Armat
7 I,11 | dowiedział.~Częstokroć bowiem tak bywało, że w Rzeczypospolitej paliła
8 I,12 | czasy, jakich jeszcze nie bywało, sam zaś przybywaj jak najspieszniej
9 I,15 | wolny!~- Nie wadzi nic. Bywało się w gorszych opałach i
10 I,15 | Tego w świecie jeszcze nie bywało i pewnie, że mentem można
11 I,17 | postać, mniej cnotliwa. Bywało, że jak nasza chorągiew,
12 II,1 | dokoła.~Więc choć dawniej, bywało, szedł z zamkniętymi oczyma
13 II,9 | duszy myśląc, że dawniej bywało inaczej. Do czasu pocieszano
14 II,10 | Rzeczypospolitej.~Dawniej nieraz bywało, że swoich własnych, cywilnych
15 II,15 | wskazywały im cel gotowy. Nieraz bywało, że ledwie żołnierze obsiedli
16 II,17 | audaces fortuna juvat!~- Bywało się w gorszych opałach -
17 II,19 | jakich nigdy dotąd nie bywało. Szczęściem, że i Szwedzi
18 II,19 | oblężenia pod tym klasztorem nie bywało.~O północy żołnierze szwedzcy
19 II,24 | miejsca, skracano drogę, i bywało że osada jaka, do której
20 II,33 | zawsze w wielkich czambułach bywało, gdyż biedniejsi na takowy
21 II,36 | psubratom nigdy ufać nie można. Bywało, że zmówiwszy się w drodze,
22 II,36 | tak dobrze, jako nigdy nie bywało. Ochłonęła już ze strachu
23 II,37 | pan Zagłoba ośmielał się, bywało, pomrukiwać pod nosem, wszyscy
24 II,38 | pan Zagłoba ośmielał się, bywało, pomrukiwać pod nosem, wszyscy
25 III,6 | rabego orła podobny, a gdy bywało, prowadził lud do ataku
26 III,12| nauka, albowiem odtąd nie bywało już uczt tak zapamiętałych,
27 III,13| nauka, albowiem odtąd nie bywało już uczt tak zapamiętałych,
28 III,14| zabawy, jakich przedtem nie bywało, a gonitwy do pierścienia
|