Tom, Rozdzial

 1  I,6  |        jeszcze bardziej pogrążony w wielkich zamysłach tyczących domu
 2  I,8  |           ja jechałem na pewno... W wielkich tam zawsze jesteś faworach!...
 3  I,12 |             spodziewamy się jakichś wielkich gości, bo pokoje górne wyprzątają,
 4  I,13 | nieprzyjacielowi zbudzić, co zaś do wielkich wojowników, każdy ma swój
 5  I,14 |            że masz duszę śmiałą, do wielkich przedsięwzięć gotową. Potrzebowałem
 6  I,20 |          pokoje, używane w chwilach wielkich zjazdów, kuchnie, lamusy,
 7  I,20 |              gdy on, którego Bóg do wielkich rzeczy przeznaczył, widzi,
 8  I,21 |             słodkie?... Bóg mnie do wielkich rzeczy stworzył, a ja muszę,
 9  I,23 |             Kto wysoko nie mierzy i wielkich zamysłów się zlęknie, ten
10 II,9  |  komendantów z rozkazem dostawienia wielkich ilości zboża, chleba, soli,
11 II,15 |            przekonali się, że szkód wielkich nie ma. Mniej doświadczonych
12 II,16 |           do pojutrza, do przyjścia wielkich dział. Oni ci widać ufają,
13 II,17 |     potwierdzić wieść o nadciąganiu wielkich dział z Krakowa, lecz zarazem
14 II,22 |         marszałka sama nadzieja tak wielkich przysług zadowolni; jeżeli
15 II,33 |             szablę, co nie zawsze w wielkich czambułach bywało, gdyż
16 III,1 |              i Żmudź. W zamkach i w wielkich miastach, niby na wyspach,
17 III,1 |          ten zaś, nie mając sił tak wielkich ani ćwiczonych, umykał się
18 III,4 |         dalej. Na koniec dotarli do Wielkich Oczu, w których nie znaleźli
19 III,4 |          tej samej drodze, którą od Wielkich Oczu przyjechali, czarniecczykowie
20 III,4 |           szwedzkim trupem droga do Wielkich Oczu, lecz nie tu był termin
21 III,5 |          proporcji do niej nie masz wielkich, jeno małe, i bodaj ziemia
22 III,7 |           Piechoty nie mamy, armat, wielkich nie mamy; trudno, by jazda
23 III,12|         natomiast sama nie dokazała wielkich rzeczy. Wprawdzie chorągiew
24 III,13|         natomiast sama nie dokazała wielkich rzeczy. Wprawdzie chorągiew
25 III,16|        uniesieniach dla księcia tak wielkich, że bóstwo samo poprzestać
26 III,18|             sprawach tego rodzaju u wielkich statystów ćwiczył, żem to
27 III,26|            potęgi, tyle wojsk, tylu wielkich ludzi i znamienitych wojowników: