Tom, Rozdzial
1 I,1 | milczenie. Panienka nadstawiła uszu, czy nie dosłyszy jeszcze
2 I,8 | nam w tym usłuży. Ale że uszu naszych doszła wieść o jego
3 I,17 | w ciemnościach.~Nagle do uszu dragonów doszedł tętent
4 I,17 | Szwedów uczuciami, bo wkrótce uszu więźniów doszła następująca
5 I,17 | lecz zanim ruszyli, do uszu wszystkich doszedł dosyć
6 I,19 | klewańskiej do Poniewieża, gdy do uszu jego doszła wieść o zniszczeniu
7 I,25 | powtarzając bezładne słowa.~Do uszu Soroki dochodziły jeno oderwane
8 II,1 | widocznie gorączkowo, bo do uszu Soroki dolatywały bezładne
9 II,1 | Żołnierze umilkli i nadstawili uszu. W pobliżu istotnie dały
10 II,2 | nierównym, sterczącym koło uszu, tworzącym wichry i fantastyczne
11 II,7 | jako regimentarza doszło do uszu książęcych. Dano też znać
12 II,13 | dochodziły doskonale do uszu oblężonych.~Ponieważ armaty
13 II,14 | dolatywały doskonale do uszu oblężonych, którzy dotychczas
14 II,15 | się żołnierstwa oddalać od uszu niewieścich.~Lecz i w obozie
15 II,18 | ziemi zaświstały mu koło uszu i tu skończyły się jego
16 II,19 | śmiechy dochodziły od nich do uszu Millera.~Pojedynczy przystawali
17 II,23 | skończył jeszcze, gdy do uszu patrzących doleciał gwar
18 II,23 | rusznicami, nadstawiając uszu na każdy szelest. Długi
19 II,24 | pędem sam król, do którego uszu doszedł okrzyk powtarzany
20 II,34 | odgłos o buncie dojdzie uszu chanowych, wówczas mściwy
21 III,4 | z tego wiru i dolatywały uszu Szwedów stojących na drugim
22 III,8 | włosów spadały mu wedle uszu aż na ramiona. Z blasku
23 III,10| Sam Sapiowi odpiszę i uszu mu przystojnie natrę.~Lecz
24 III,12| czerepy jako diabły koło uszu świszczą, ziemia w doły
25 III,13| czerepy jako diabły koło uszu świszczą, ziemia w doły
26 III,15| zostały ogłoszone i doszły do uszu pana Zagłoby, stary szlachcic
27 III,23| puszczała te słowa mimo uszu. Lecz natomiast uderzyło
|