Tom, Rozdzial
1 I,6 | waćpan szukaj gdzie indziej szczęścia, najpierwej zaś boskiego,
2 I,6 | łup wydał; że więcej niż szczęścia Rzeczypospolitej pożądał
3 I,8 | Nie masz tedy tu dla mnie szczęścia, jako go i gdzie indziej
4 I,13 | miecznik aż zarumienił się ze szczęścia, a książę mówił dalej:~-
5 I,14 | wzgardzi. A jeśli odmienna szczęścia kolej ześle zwycięstwo Janowi
6 I,14 | z nieba mi daną, bo chcę szczęścia tej krainy, bo nie tu jeszcze
7 I,20 | Kmicica - nie masz do mnie szczęścia, bo ci drugi raz drogę zachodzę...
8 I,20 | który choć nie miał do cię szczęścia, rad ci zawsze nieba przychylić! -
9 I,22 | nabrały blasku; drżącymi ze szczęścia rękoma rozerwał pieczęć
10 I,24 | było... i niech każde szuka szczęścia, gdzie może."~Lecz ona może
11 I,24 | wszystkiego nie wypowie. No! szczęścia nie było, woli bożej, widać,
12 II,1 | uosobieniem największej potęgi i szczęścia - a owóż widocznie teraz
13 II,11 | trzyma w ręku. Lecz wobec szczęścia szwedzkiego począł się wahać,
14 II,11 | ale i dla jego prywatnego szczęścia. A przecie już tej męki
15 II,12 | głowę, uczucie rozkoszy, szczęścia i zarazem śmiertelnej obawy
16 II,13 | dobrowolnie się takiego szczęścia wyrzekacie i Najświętszej
17 II,14 | nieziemski prawie uśmiech szczęścia, słodyczy, upojenia; duszą
18 II,17 | już na wszystkich uśmiech szczęścia. Przez chwilę trwało milczenie,
19 II,40 | Poddajecie się li czy też chcecie szczęścia popróbować?~Sakowicz udał
20 III,2 | siedzi oto na popiołach szczęścia, wielkości, smutkiem jeno
21 III,3 | nadzieje przewyższy, do szczęścia i spokoju tego kraju pierwszy
22 III,5 | by pisały, ale ja nie mam szczęścia... Dobrze jeszcze, jeśli
23 III,12| katolik, jakom Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga przy śmierci
24 III,13| katolik, jakom Zagłoba, jako szczęścia za życia, a Boga przy śmierci
25 III,27| wąsikami ruszył.~- Nie mam szczęścia, jako zwykle! - rzekł.~-
26 III,32| bo dusza wyszła zeń ze szczęścia i uleciała ku niebiosom.~
27 III,32| piersi. On ze słabości; ze szczęścia i zmieszania nie wiedział
|