Tom, Rozdzial
1 I,1 | światłem, więc przeszli do sieni, gdzie pan Andrzej szubę
2 I,1 | wstał i wyszli oboje do sieni. Sanki czekały już przed
3 I,2 | Stary włodarz Znikis stał w sieni z chlebem i solą i bił pokłony
4 I,2 | tymczasem Zend wyszedł do sieni i po małej chwili wrócił
5 I,3 | sanek weszli naprzód do sieni, ogromnej jak spichrz, nie
6 I,4 | Kostek.~- Znikis jest w sieni! - rzekł. - Pana nie masz
7 I,4 | zerwała się żywo. Włódarz w sieni schylił się jej do nóg. ~-
8 I,5 | zlazł z konia. Drzwi od sieni były otwarte na rozcież,
9 I,5 | powietrza, które wpadło z sieni, chwiał płomieniem tak,
10 I,5 | wstrząsnęło drzwiami od sieni. Niewiasty zerwały się na
11 I,5 | postawić świecę na stole, gdy w sieni dał się słyszeć szczęk żelaznej
12 I,7 | nagle uczynił się hałas w sieni i głos jakiś począł krzyczeć
13 I,12 | czapki, straż trzymali.~W sieni i na głównych schodach,
14 I,12 | Szweda!~Po chwili wypadł z sieni pan Korf, wojewoda wendeński,
15 I,20 | Lecz jednocześnie drzwi do sieni otworzyły się cicho i jakiś
16 I,20 | Wołodyjowski wyszedł na chwilę do sieni, by ludzi wysłać po kolaskę,
17 I,25 | nagle Kmicic ukazał się w sieni, bez czapki, w koszuli tylko
18 I,25 | piersiach koszuli, wyszedł z sieni, a Soroka szedł za nim,
19 I,25 | a czterech we drzwiach sieni. Po podwórzu kręciło się
20 II,2 | drzwiom i otworzywszy drzwi od sieni, rzekł do żołnierzy:~- Konie
21 II,4 | stołu, a tymczasem sprzed sieni doszedł tętent i parskanie
22 II,4 | Rozpoczął się pościg w sieni, w pokrzywach przed sienią
23 II,11 | nim i stanął we drzwiach sieni, aby się przyjrzeć, kto
24 II,19 | przez okno.~Po chwili w sieni zabrzęczały ostrogi i Zbrożek
25 II,19 | brzęk ostróg rozległ się w sieni i wszedł trębacz, cały zarumieniony
26 III,15| odepchnął w dolnej części w głąb sieni, tak iż utworzyło się wejście,
27 III,15| odkrywając głąb ciemnej sieni.~W ciemności owej wnet błysły
|